10 niecodziennych możliwości ataku hakera

Na przejęcie narażone są mniej skomplikowane środki transportu, jak na przykład elektryczne deskorolki. Udowodnili to Richo Healy i Mike Ryan, demonstrując metodę zdalnego przejęcia deskorolki tego typu za pomocą dziury w niezabezpieczonym połączeniu Bluetooth pomiędzy deską a odbiornikiem właściciela. Za pomocą laptopa mogli zwiększać bądź zmniejszać szybkość deskorolki, zatrzymywać ją czy wykonywać gwałtowne manewry. Jak mogą one skończyć się dla osoby jadącej - tego wyjaśniać nie trzeba.

Kiedy myślimy o złośliwym oprogramowaniu, przeważnie kojarzymy je ze szpiegowskim, trojanami, wirusami i innymi elementami, które wdzierają się do systemu. Ale poza nimi istnieje cała grupa szkodników, które działają na poziomie firmware, a konkretnie - BIOSu. Malware zwane badBIOS nie tylko infekuje BIOS, ale również jest niemożliwe do usunięcia. Maskuje się tak sprytnie, że bardzo ciężko je wykryć. Istnieją także złośliwe elementy atakujące EFI.

badBIOS posiada pewną umiejętność, która wydaje się szokująca. Do komunikacji z innymi zainfekowanymi maszynami nie potrzeba mu połączenia Wi-fi ani kablowego, a wystarczą sygnały audio o wysokiej częstotliwości, pozostającej poza zasięgiem ludzkiego ucha. Używa do tego mikrofonów, głośników, a także... wylotów powietrza. Taki rodzaj komunikacji został zaprezentowany już w 2013 roku przez naukowców z Fraunhofer Society.

Szkodniki komputerowe często rozprzestrzeniają się przez pendrive, jednak w takim przypadku dobry antywirus powinien dostrzec zagrożenie i zablokować je. Jednak w przypadku BadUSB, zagrożenia wykrytego na jesieni 2014 roku, sprawa nie jest taka prosta. Szkodnik ten zmienia firmware urządzenia podpinanego do komputera, tak, że gdy tylko zostanie one połączone z komputerem, widzi on je jako coś innego, np. klawiaturę zamiast pendrive'a. Pozwala to np. na emulowanie kontrolera sieciowego, co umożliwia zawładnięcie ustawieniami DNS maszyny.

BadUSB to średnie zagrożenie w porównaniu ze szkodnikiem o nazwie USB Killer. Tutaj przestępca tak modyfikuje oprogramowaniu pendrive'a lub innej pamięci flash, że po podpięciu przez port USB do komputera czy laptopa natychmiast emituje impuls elektryczny, przeciążający obwody. USB Killer zawiera konwerter DC-to-DC, pobierający z portu USB komputera prąd i wykorzystuje go do ładowania banku kondensatorów. Są doładowywane do napięcia o wartości 110 woltów, które jest wysyłane zwrotnie do interfejsu USB. Jest to elektroniczna pętla, a proces jest powtarzany ciągle i wielokrotnie, dopóki komputer nie zostanie "usmażony" - niszczone są wrażliwe na skoki napięcia elementy znajdujące na procesorze, kartach i innych podzespołach.

WireLurker to szkodnik celujący z urządzenia Apple, jak iPhone czy komputery Mac. Ujawnił się pod koniec 2014 roku w Chinach, a działa zarówno na urządzeniach, które miały jailbreak, jak i nienaruszonych. Gdy dostanie się do systemu, wykrada dane osobiste (jak książka adresowa czy historia połączeń). Potrafi ujawnić się pod podpięciu iPhone'a do Maca, a gdy dostanie do systemu, potrafi podmienić oryginalne aplikacje na ich fałszywe odpowiedniki.

GPU, czyli procesor karty graficznej, to jak na razie podzespół rzadko atakowany przez szkodniki. Jednak w marcu 2015 grupa deweloperów stworzyła malware o nazwie JellyFish, które posłużyło za przykład, jak szkodnik może dostać się do GPU. Jest to o tyle niebezpieczne, że działa on niezależnie od platformy, wiec obojętnie, czy używa się Windowsa, Linuxa czy OS X, malware może zainfekować procesor. Testy pokazały, że potrafi "wkraść się" na karty AMD, Nvidia, a za pomocą AMD APP SDK także i Intela.

Kamerki internetowe to "wdzięczny" obiekt ataków hakerów - dzięki przejęciu kontroli nad urządzeniem haker może np. rejestrować to, co przez nią zobaczy. Zajmująca się bezpieczeństwem firma Synack wymieniła główne sposoby przejęcia kamerki, w tym otwarte porty, szkodniki typu "backdoor" czy nieszyfrowane połączenia.

TrackingPoint to amerykańska firma, zajmująca się produkcją naładowanych sensorami mini-komputerów do karabinów. Na konferencji DEFCON 2015, dwaj eksperci bezpieczeństwa - Runa Sandvik - Michael Auger - zademonstrowali sposób na zhakowanie tego typu urządzenia. Dokonali tego za pomocą luki w punkcie dostępowym Wi-fi karabinu, co pozwoliło na zmianę kierunku wystrzału broni. Jak jednak uspokaja jej producent: "dopóki broń nie łączy się z siecią, nie można jej zhakować. Co więcej, można nadal używać Wi-fi do używania ShotView (specjalna aplikacja dla karbinów), jeżeli haker jest w odległości dalszej niż 100 stóp (30,5 metra)".