Dawid kontra Goliat?

O procesorach Duron zrobiło się głośno, gdy okazało się, że układy fabrycznie taktowane z częstotliwością 600 MHz mogą pracować nawet przy taktowaniu z częstotliwością około 1 GHz.W Internecie aż zawrzało od entuzjastycznych opinii dotyczących wydajności Duronów. Z drugiej strony, zwolennicy Intela nie oddawali pola, broniąc zaciekle swojego procesora.

Postanowiliśmy zatem sprawdzić, jak dwa procesory wypadają w rzeczywistym pojedynku, porównane w możliwie zbliżonych warunkach. Poddaliśmy je testom w grach i programach badających syntetyczną wydajność. Wybraliśmy modele taktowane z częstotliwością 700 MHz. Duron pracował na płycie Abit KT7, wyposażonej w 128 MB pamięci 133 MHz. Celeron działał na płycie Abit SE6 ze 128 MB pamięci. Do testów wykorzystaliśmy karty graficzne Leadtek GeForce2 MX i Creative GeForce2 GTS Ultra.

Quake lubi Durona

Gry komputerowe są bardzo dob-rym rzeczywistym testem wydajności procesorów. Trzeba tylko uwa-żać, żeby nie wyciągnąć błędnych wniosków, myląc osiągi procesora z osiągami karty graficznej. Wbrew pierwszym nasuwającym się przypuszczeniom, testy należy wykonywać w niskich rozdzielczościach, w których karta graficzna nie stanowi wąskiego gardła i potrafi przetworzyć tyle danych, ile dostarczy jej procesor.

Testy przeprowadzone w Quake III Arena nie pozostawiają cienia wątpliwości. Przy tym samym taktowaniu procesorów, w trybie Normal komputer z procesorem Duron działał o mniej więcej 20 procent szybciej! W trybie Fastest przewaga zwiększyłą się nawet do 25 procent. Gdy wykorzystywaliśmy kartę graficzną Leadtek GeForce2 MX, różnica malała niemal do zera w rozdzielczości 1024x768 pikseli w 32-bitowym kolorze. Wynika to z przyczyn, o których wspomnieliśmy przed chwilą.

Gdy wymieniliśmy kartę z układem GeForce2 MX na Creative GeForce2 GTS Ultra, dystans dzielący obydwa układy stał się jeszcze bardziej wyraźny. Teraz nawet w rozdzielczości 1024x768 przy maksymalnych ustawieniach grafiki Duron zachował swoją 20-procentową przewagę.

3DMark - Quake nie mówi całej prawdy

Wyniki testów przeprowadzonych za pomocą programu 3DMark 2000 jeszcze mniej zachęcają do kupna procesorów Celeron. Różnice - w zależności od rozdzielczości i liczby kolorów - wahają się od 20 do 30 procent. W rozdzielczości 1280x1024 w trybie 32-bitowym Duron wyprzedził Celeron nawet o więcej, bo aż 32 procent.

Duron lepiej dodaje, w ułamkach remis

Analizując wyniki z Quake'a III i 3DMark 2000, dość łatwo zauważyliśmy, w którym momencie decydujące stają się ograniczenia nakładane na procesor przez kartę graficzną, jednak nawet w niższej rozdzielczości nie sposób do końca wykluczyć wpływu czynników zewnętrznych na osiągnięte rezultaty. Dlatego użyliśmy programu TestCPU do pomiaru syntetycznej wydajności obydwu procesorów. W tym przypadku remis był bliżej. Duron osiągnął zdecydowanie wyższy wynik Dhrystones, oznaczający wydajność w obliczeniach stałoprzecinkowych, ale już współczynniki Whetstones oba procesory miały niemal równe. Poza tym Celeron wygrał w teście transferu danych w pamięci, jednak ten aspekt jest w równym stopniu związany z zastosowanym w płycie głównej chipsetem.

Umarł król, niech żyje król

Wyniki testów nie pozostawiają najmniejszych wątpliwości - Duron pod względem wydajności wyprzedza Celeron, co najmniej o klasę, zbliżając się bardzo do Pentium III, czyli procesora z dużo wyższego przedziału cenowego. Podatność na podkręcanie zwiększa jeszcze bardziej jego atrakcyjność. Nareszcie, kupując procesor za mniej niż pięćset złotych, przy odrobinie szczęścia można przekroczyć barierę 1 GHz albo przynajmniej bardzo się do niej zbliżyć.

Polityka Intela, polegająca na ograniczaniu wydajności Celerona przez bardzo już archaiczną szynę 66 MHz daje fatalne skutki. Co ciekawe, Intel zaprezentował kolejne wersje Celeronów (733 i 766 MHz) i wciąż nie zdecydował się na zastosowanie szyny 100 MHz. W ten sposób dysproporcja pomiędzy szybkością procesora a jego możliwościami komunikacji z systemem powiększyła się jeszcze bardziej. Może powodem jest to, że Intel zamierza po wprowadzeniu Pentium 4 sprowadzić Pentium III do roli Celerona. W związku z tym rozwój technologiczny tego ostatniego jest nieopłacalny.