Gwiazdy skanowania
-
- Marcin Jędrysiak,
-
- Richard Boardman,
- 01.11.2000
Kreatywni twórcy wykorzystują skanery biurkowe na wiele sposobów, które często różnią się od zadań przy procesach pre-press.
Kreatywni twórcy wykorzystują skanery biurkowe na wiele sposobów, które często różnią się od zadań przy procesach pre-press.
Skanowanie zdjęć jest tylko jednym z takich zadań, gdyż często konieczne jest zeskanowanie innych materiałów, prac czy nawet przedmiotów trójwymiarowych. Wiele osób stworzyło animacje, zaczynając od skanowania modeli przesuwanych w różne miejsca płyty skanera. Inni z kolei regularnie uzupełniają swoją bibliotekę tekstur, skanując wszystko, co wpadnie im w ręce - od materiałów do kory drzewnej.
- Użyj narzędzi do kontroli skalowania w programie skanującym, aby dokonać skanowania od razu w pożądanej wielkości, a nie zmieniać jej później w Photoshopie. Takie działanie spowoduje optymalizację przechwytywania pikseli.
- Spróbuj dokonać korekty kolorów w czasie skanowania (w oparciu o wstępny skan lub testowy skan pełny), a nie później w Photoshopie. Zmniejszy to ilość informacji o kolorze, zawartą w pliku.
- Czarno-białe fotografie skanuj jako zdjęcia kolorowe, a później dokonaj konwersji w Photoshopie na skalę szarości.
- W czasie skanowania do druku nie upieraj się przy rozdzielczości 1,5 lub 2 razy większej od rozdzielczości końcowego pliku. Większa rozdzielczość spowoduje zwiększoną objętość pliku i dłuższy czas obróbki, a nie wpłynie na jakość wydrukowanego zdjęcia.
- Upewnij się, czy ustawienia gammy w programie skanującym są dokładnie takie same, jak dla monitora, gdyż w przeciwnym razie twoje skany będą zbyt ciemne lub zbyt jasne.
- Nigdy nie próbuj skanować z większą rozdzielczością niż optymalna dla skanera. Interpolowane rozdzielczości powodują zapchanie zdjęcie dodatkowymi pikselami, które nie powodują zwiększenia ilości detali.
- W przypadku gdy ważna jest jakość skanowania, nie zaczynaj pracy zbyt szybko. Lampa skanera musi się rozgrzać, dzięki czemu jest lepiej wyregulowana. Nie należy również wyłączać funkcji kalibracji, nawet jeśli to zadanie wydaje ci się nudne.
600 dpi, która zwykle wystarcza również dla większości twórców kreatywnych. Nawet w przypadku błyszczącej okładki magazynu wystarczy skanowanie w rozdzielczości 260 dpi.
Twórcy obrazków do Internetu mogą zadowolić się nawet 72 dpi. Należy jednak wziąć pod uwagę, że większość twórców chce skanować również materiały przezroczyste osiągając równie dobrą jakość, co w przypadku normalnych materiałów, tak więc należałoby się przyjrzeć skanerom obsługującym rozdzielczość 800 dpi lub więcej.
Większość producentów podaje dwie liczby, aby wskazać "optyczną" (rzeczywistą" rozdzielczość skanowania, np. 1200 x 2400 dpi. Mniejsza z tych liczb odnosi się zawsze do maksymalnej liczby pikseli, jaką CCD może wykorzystać dla jednego cala płyty skanera. Większa liczba to miara ruchu głowicy skanera poprzez płytę.
Tylko ta pierwsza liczba ma jakieś znaczenie: wszystkie inne dane, a szczególnie rozdzielczość oparta na interpolacji, nie mają znaczenia dla ciebie i mogą być zignorowane.
Jedynym wyjątkiem jest rosnąca grupa skanerów z dwoma soczewkami, używanych w profesjonalnych pracowniach graficznych i studiach pre-press. Pozwala to na koncentrację soczewki na mniejszym fragmencie obrazu, dzięki czemu przechwytywanych jest więcej szczegółów. Warto poszukać skanera z taką funkcją, jeśli regularnie skanujesz materiały przezroczyste, które następnie wymagają dużego powiększenia.
Kolejną kwestią ważną dla nabywcy jest głębia kolorów. Często nazywane jest to również głębokością bitową, podawaną oddzielnie dla kanałów czerwonego, zielonego i niebieskiego (np. głębia 10-bitowa) lub wspólnie (np. głębia 30-bitowa).
Wydajność CCD jest ograniczona przez interferencje elektryczne.
Takie szumy mogą spowodować, że 24-bitowy skaner nie będzie potrafił przechwycić 16,7 miliona kolorów, które reprezentują właśnie 24 bity. Główna zasada brzmi, że zwiększenie głębi kolorów powinno spowodować zwiększenie ilości wartości tonalnych i półcieni. 42-bitowy skaner nie da obrazu 42-bitowego, ale przechwyci więcej informacji o obrazie niż skaner 24-bitowy. W rzeczywistości
nie zawsze to jest możliwe, chyba że skaner jest wyposażony w oprogramowanie, które właściwie obsługuje zwiększoną ilość informacji o kolorze.
Z tą kwestią związane jest również określenie "zakres dynamiczny", nazywany również "gęstością". Jest to liczba, często podawana w przypadku skanerów profesjonalnych, która informuje o potencjalnej możliwości rozróżnienia szczegółów w ciemnych obszarach. Ogólnie mówiąc, tanie skanery konsumenckie mają zakres dynamiczny o wartości około 2,8D, a profesjonalne urządzenia pomiędzy 3,2 i 3,5D.
Należy jednak pamiętać o dwóch zastrzeżeniach. Po pierwsze, ta wartość jest ważna tylko przy skanowaniu materiałów przezroczystych, gdyż natura spektralna papieru fotograficznego jest kompletnie różna, niezależnie od tego, czy skaner potrafi ją wychwycić. Drugi problem polega na tym, że niektórzy producenci podają tę wartość obliczoną matematycznie na podstawie głębokości bitowej skanera, a nie zmierzoną przy użyciu specjalnego miernika.
Na zakończenie wypada wspomnieć, że podawana rozdzielczość, głębia bitowa i dynamiczny zakres mają jeden wspólny problem - nie bierze się pod uwagę jakości optyki głowicy skanującej. Dowolny fotograf używający aparatów cyfrowych może podpowiedzieć, że użycie dobrej marki obiektywów bardziej ułatwia zrobienie zdjęcia wysokiej jakości niż przez podbijanie rozdzielczości. Dobra optyka jest główną kwestią pozwalającą rozróżnić tanie skanery od profesjonalnych.
