HDTV już niedługo nad Wisłą!

Wkrótce na polskim rynku pojawi się pierwsza platforma cyfrowa, oferująca oglądanie materiałów filmowych w standardach High Definition TV, co w wolnym tłumaczeniu oznacza telewizję o wysokiej rozdzielczości. Pionierem, który zaoferuje swoim klientom jakość HDTV, będzie ITI, które zdradziło już szczegóły swojej oferty. Jest ona ciekawa, jednak konkurencja nie pozostanie długo w tyle - kwestią dwóch, trzech miesięcy jest uruchomienie tego typu usług przez Cyfrę+, a Polsat Cyfrowy twierdzi, że zakończył prace nad technicznym przygotowaniem przedsięwzięcia. Jednak zanim przejdziemy do omawiania informacji ujawnionych przez poszczególne platformy cyfrowe, warto przyjrzeć się samej technologii HDTV.

HDTV = horror 4x bardziej straszny?

High Definition TV to, jak już wspomnieliśmy wcześniej, telewizja wysokiej rozdzielczości. Pierwsza transmisja sygnału TV w tym formacie odbyła się na początku lat 90 w Japonii i była efektem współpracy gigantów takich jak AT&T, Philips, Thomson czy Zenith. Obecnie HDTV bije rekordy popularności w Ameryce, zaś sama Europa pozostała kilka kroków z tyłu, jednak w coraz większej ilości krajów pojawiają się platformy cyfrowe udostępniające sygnał w tym standardzie. A jakie są te standardy?

Materiał filmowy nadawany zgodnie ze standardami HDTV może mieć dwie różne rozdzielczości - 1280 x 720 oraz 1920 x 1080. Jak łatwo obliczyć, obraz telewizji wysokiej rozdzielczości będzie zachowywał proporcje coraz popularniejszego ostatnio widescreen'a, czyli 16:9. Mówiąc o obrazie nie sposób zapomnieć o dźwięku - w HDTV jest to system Dolby Digital 2.0 lub 5.1. Oczywiście Dolby Digital 2.0 najczęściej będzie używany w wszelkiego rodzaju teleturniejach, programach naukowych i tym podobnych, zaś 5.1 - w retransmisjach koncertów, filmach, itp.

Mówiąc o jakości HDTV trudno powstrzymać się od porównania tego standardu do analogowej telewizji. W domach większości Polaków dominuje analogowy format PAL, którego jakość daje wiele do życzenia. Rozdzielczość takiego materiału to zaledwie 720 x 576 (HDTV to nawet 1920 x 1080), jakość dźwięku jest również fatalna i nie ma tu praktycznie mowy o jego przestrzenności. Oczywiście szczegółowość obrazu jest dużo niższa niż w standardzie HDTV, a obraz w analogowej telewizji jest wyświetlany w proporcjach 4:3, co zmniejsza komfort oglądania - szczególnie filmów.

HDTV to też zazwyczaj ciekawe usługi towarzyszące. Najważniejszą z nich wydaje się być Video-On-Demand, czyli wideo na żądanie. VOD polega na tym, że użytkownik sam wybiera film, który chce oglądać, płaci za niego, a usługodawca dostarcza na jego dekoder materiał gotowy do obejrzenia. Użytkownik może obejrzeć film w dowolnej chwili, zatrzymać go, przewiąć do przodu/tyłu czy też, jeśli nie spełni jego wymagań, po prostu skasować.

Kolejną nowinką jest Personal Video Recorder, funkcjonalność dekodera, umożliwiająca nagrywanie na wbudowany w niego twardy dysk materiału, który np. jest o określonej porze wyświetlany, a użytkownik nie jest w stanie go obejrzeć. Co więcej, widz może ustalić kilka pozycji, które mają zostać zarejestrowane, a później wyświetlić je o dowolnej porze dnia i nocy. Można powiedzieć, że w ten sposób telemaniak może stworzyć ramówkę swojej własnej, prywatnej stacji TV.