LG RZ-37LZ30

Wyróżniający się stylistycznie telewizor LCD ma matrycę o rozdzielczości umożliwiającej wyświetlanie filmów High Definition w oryginalnej jakości.

Do naszych testów trafił telewizor LCD o przekątnej 37 cali wyprodukowany przez LG. Wcześniej testowaliśmy już tak samo duży, świetny odbiornik Philipsa (7/2004). Mimo że koreańskie LG produkuje matryce LCD wspólnie z Philipsem pod zjednoczoną marką LG. Philips, telewizory obu firm nie są identyczne. Różni je bardzo wiele, a w szczególności elektronika sterująca, w dużej mierze decydująca o jakości obrazu. Stylistycznie 37-calowy LCD marki LG prezentuje się wyśmienicie. Kolumny są umieszczone przy samym ekranie, a dolną część przodu obudowy stanowi przeźroczysty pas plastiku. W połączeniu ze stabilną srebrną podstawą tworzy to bardzo udany mariaż stylistyczny. Matryca LCD pokryta jest materiałem antyodblaskowym, bardzo skutecznie spełniającym swoje zadanie.

Także obwódka wokół ekranu jest matowa, co po pierwsze, poprawia odczuwalny przez widza kontrast, a po drugie, nie odbija silnie światła. Sam panel ma rozdzielczość typową dla modeli tej wielkości - 1366 x 768 pikseli - co pozwala na oglądanie telewizji wysokiej rozdzielczości nadawanej w standardzie 720p (1280 x 720 pikseli) bez konieczności skalowania obrazu. Dla widza w Polsce nie ma to jeszcze wielkiego znaczenia, bo oferta programowa HDTV ogranicza się do jednego kanału. Warto jednak pamiętać, że wysoka rozdzielczość przyda się przy połączeniu telewizora z komputerem czy z dobrym odtwarzaczem DVD wyposażonym w mechanizmy skalowania i poprawy jakości obrazu. Oglądanie telewizji na ekranie LCD LG jest komfortowe. Kąty widzenia wynoszące 176 stopni zarówno w pionie, jak i poziomie sprawiają, że nawet patrząc na ekran z boku obraz jest wyraźny, a kolory prezentowane są bez przekłamań. Podświetlanie matrycy, element kluczowy w telewizorach LCD o dużej powierzchni ekranu, zostało w LG rozwiązane bardzo dobrze. Matryca podświetlana jest równomiernie na całej swojej powierzchni. Jasność 500 cd/m² pozwala bez problemów oglądać telewizję nawet w słoneczny dzień. Nie bez znaczenia jest także kontrast wynoszący 500:1, który co prawda nie jest szczytowym osiągnięciem w segmencie LCD, to jednak w zupełności wystarcza. Nad optymalizacją sygnału wideo i wyświetlaniem obrazu czuwa procesor opracowany przez LG - XD Engine. Zadaniem tego układu jest m.in. wyostrzanie obrazu, zwiększenie głębi czerni oraz dynamiczna regulacja kontrastu. Jeśli chodzi o kolorystykę obrazu (telewizyjnego, jak i z DVD) to model LG nadmiernie uwypukla czerwoną barwę. Niestety, efektu tego nie można zniwelować za pomocą dostępnych w menu ekranowym opcji konfiguracyjnych. Telewizor LG można za to pochwalić za dobrą czerń. Jest głęboka, choć nie tak dobrze zróżnicowana jak w testowanym wcześniej modelu Philipsa. Niewielkie zastrzeżenia mamy do trybów prezentacji obrazu, który z formatu 4:3 dopasowywany jest do proporcji ekranu 16:9. Zwykle odbywa się to w ten sposób, że obraz jest nieco powiększany, a górna i dolna krawędź zostaje przycięta. Niektórym widzom to nie przeszkadza, a pozwala na zachowanie dobrych proporcji ekranowych.

W modelu LG przesadzono z powiększaniem obrazu, przez co za dużo traci. Zoom pozwala precyzyjnie zwiększać obraz z poziomu menu ekranowego, jednak oczywiście nie ma opcji jego zmniejszania. Można za to wybrać którąś z alternatywnych proporcji - np. 14:9. Wbudowany tuner działa bardzo dobrze, choć skanowanie i zapamiętywanie programów odbywa się dość długo. Wyszukiwane są wszystkie stacje, a nie najwyższej jakości sygnał telewizji kablowej czy słabej satelitarnej nie wpływa na pogorszenie wyświetlanego obrazu tak bardzo, jak w wielu konkurencyjnych telewizorach LCD. Telewizję na dużym LCD LG ogląda się z przyjemnością, pod warunkiem oczywiście, że zasiądziemy w odpowiednio dużym oddaleniu od ekranu (min. 3-krotność jego przekątnej). Wyposażenie w dwa tunery pozwala na korzystanie z funkcji obraz w obrazie (PIP). Umiejscowienie okienka PIP, jak i jego wielkość są całkowicie regulowane przez użytkownika. Telewizor bardzo dobrze współpracuje z komputerem. Podczas testów korzystaliśmy z połączenia cyfrowego DVI. Ostrość nie pozostawiała wątpliwości co do wysokiej rozdzielczości matrycy. Nie po raz pierwszy testując telewizory LCD zaobserwowaliśmy lepszą jakość wyświetlanego obrazu przesyłanego z programowego odtwarzacza DVD, niż wysokiej klasy odtwarzacza stacjonarnego DVD (także połączonego z telewizorem cyfrowo). Kolorystyka uzyskana z komputera była bardziej naturalna, a obraz bardziej czysty. Istotnym niedopatrzeniem w wyposażeniu telewizora LG jest brak wejścia komponentowego. Chcąc doprowadzić do niego sygnał pozbawiony przeplotu, najlepiej się zaopatrzyć w odtwarzacz DVD z wyjściem cyfrowym wideo.