Philips iPronto

Jeden z najbardziej rozbudowanych pilotów, jakie wyprodukowano. Przypomina bardziej komputer niż multimedialny sterownik.

Philips ma w swojej ofercie kilka rozbudowanych pilotów wielofunkcyjnych wyposażonych w dotykowe ekrany LCD. iPronto to jednak część oferty produktowej zaliczana do grupy Connected Planet, czyli urządzeń Philipsa przeznaczonych do cyfrowego domu dwudziestego pierwszego wieku. Już samym wyglądem wyróżnia się spośród innych pilotów - przypomina niewielki telewizor LCD. Płaską, srebrną tabliczkę wyposażono w 6,5-calowy kolorowy ekran LCD o rozdzielczości VGA (640 x 480 pikseli). Drugi po nim, pod względem zaawansowania, pilot Philipsa ma rozdzielczość o połowę niższą, o tyle mniejsza jest także jego przestrzeń robocza, na której prezentowane są ikony do sterowania systemem audio-wideo. iPronto to jednak nie tylko pilot, ale także przenośny komputer umożliwiający przeglądanie stron internetowych. W obudowie zintegrowano solidny akumulator oraz kontroler sieci bezprzewodowej standardu "b" oferujący przepustowość na poziomie do 11 Mb/s. Praca w sieci bezprzewodowej może być także chroniona protokołem szyfrowania danych WEP 128 bit., a dodatkowo bezpieczeństwo domowej sieci Wi-Fi można zwiększyć, dopuszczając do współpracy z punktem dostępowym tylko urządzenia sieciowe. Sieć Wi-Fi w warunkach domowych zapewnia zasięg do ok. 30 m. Na otwartej przestrzeni teoretycznie możliwa jest komunikacja nawet na odległość 100 m. Przeglądarka internetowa zainstalowana w iPronto ma pewne ograniczenia. Nie obsługuje polskich znaków, żadnych pluginów (tzw. wtyczek), a więc np. wyskakujących okienek (tzw. popupów) czy plików flash, jednak surfowanie po Internecie jest jak najbardziej możliwe. Sercem pilota Philipsa jest procesor Intel Xscale 400 MHz spotykany najczęściej w rozbudowanych palmtopach.

Jego wydajność jest wystarczająca do obsługi nawet zaawansowanych minikomputerów, a przy tym jest na tyle energooszczędny, że nie musimy obawiać się szybkiego rozładowania akumulatorów. W obudowę iPronto wbudowano także głośniki, czytniki kart pamięci MMC i SD, port USB oraz gniazdo słuchawkowe. Obecność głośników sugeruje, że możliwe jest odsłuchiwanie na pilocie plików muzycznych nagranych choćby na kartach pamięci. Niestety, jak na razie nie jest to możliwe. Także port USB nie jest wykorzystywany, choć w przyszłości Philips zamierza zagospodarować związany z nim potencjał. Jedynie karty MMC mogą służyć do wgrywania do iPronto samodzielnie stworzonych w komputerze menu ekranowych zapisanych w formacie ICF. Taki plik może zawierać nie tylko wszelkiego rodzaju elementy graficzne (wygląd interfejsu), lecz także gotowe makra czy zapisane kody urządzeń. Oprogramowanie sterujące pracuje pod kontrolą systemu operacyjnego Linux, tak więc wszelkie zmiany w programowej stronie pilota nie powinny być trudne do implementacji. Prawie wszystkimi funkcjami urządzeń audio-wideo steruje się, korzystając z dużego wyświetlacza dotykowego. Philips zachował jedynie 5 przycisków tradycyjnych, służących do regulacji głośności, zmiany kanałów oraz wyciszenia dźwięku.

Obok tego ostatniego klawisza zainstalowano dodatkowy, mały wyświetlacz LCD prezentujący stan akumulatorów, zegar, ikony pracy w sieci i wysyłanie sygnałów podczerwieni. Znaki graficzne stanowiące elementy menu sterowania prezentowane są na głównym wyświetlaczu LCD. Można z nich korzystać, przyciskając je palcami lub też specjalnym rysikiem. Ekran działa bardzo pewnie, nie ma problemów z niedostateczną czułością czy słabą precyzją identyfikacji pola nacisku palca czy rysika. Fabrycznie iPronto jest dostarczany z gotowymi, efektownymi graficznie planszami menu ekranowego, a dodatkowo ma wprowadzone kody urządzeń Philipsa. Oczywiście urządzenie można nauczyć dowolnego kodu pilota komunikującego się za pośrednictwem fal podczerwonych. Dokonuje się tego w taki sam sposób, jak w innych pilotach tego rodzaju: umieszcza się dwa piloty naprzeciwko siebie, a następnie wciskając żądany klawisz pilota macierzystego "uczy" się jego komend iPronto. Chociaż pilot Philipsa posiada w pamięci kody do ponad 500 urządzeń różnych producentów, to brakuje mu np. kodów do projektorów czy innych nowych urządzeń. Konieczne więc będzie poświęcenie czasu na nauczenie pilota komend z różnych stosowanych w domu pilotów.

Najłatwiej wszelkich ustawień dokonywać w programie komputerowym iPronto Editor, a następnie bezprzewodowo wgrać stworzone profile do pamięci pilota. Program nie jest może atrakcyjny wizualnie, lecz za to prosty w obsłudze i z pewnością wygodniejszy niż "przebijanie się" przez menu pilota, by poszczególnym klawiszom przypisać określone funkcje. iPronto ma istotną wadę, nie można zapisać w nim makr bez uprzedniego ich przygotowania na komputerze. Bez komputera, a co więcej także bez bezprzewodowej karty Wi-Fi lub też karty MMC, za pośrednictwem której można dokonać aktualizacji oprogramowania pilota, samodzielne modyfikowanie ustawień sterownika jest więcej niż problematyczne. Jeśli chodzi o możliwość tworzenia makr, czyli jedną z najistotniejszych funkcji pilotów uniwersalnych, to iPronto nie odbiega w tym zakresie od Pronto NEO. Nie ma ograniczeń długości i stopnia skomplikowania sekwencji komend. Jedną z najciekawszych funkcji, dostępnych niestety jedynie dla użytkowników na Zachodzie, jest możliwość korzystania z darmowego serwisu EPG, który przesyła informacje o programach telewizyjnych bezpośrednio na ekran pilota.