Podstawy wirtualizacji w praktyce
-
- Robert Szyszka,
- 26.11.2010, godz. 10:45
Jeżeli chcesz zredukować koszty związane z zakupem sprzętu, ale zmuszony jesteś do uruchamiania wielu różnych systemów operacyjnych zainwestuj w narzędzia do wirtualizacji. Zobacz, jak skorzystać z takich programów, jak VMWare, VirtualBox czy tryb Windows XP Mode.
To idealne rozwiązanie dla testerów czy pomocy technicznych. Ten sposób pracy pozwala również optymalnie wykorzystać zasoby peceta, który w normalnych warunkach przez większość czasu pozostaje w spoczynku. Praca w wirtualnym środowisku poprawia również bezpieczeństwo.
Do niedawna technologie wirtualizacyjne stosowane były głównie w rozbudowanych centrach danych i serwerowych. Systematycznie jednak zdobywają rynek produktów biurkowych. Podpowiadamy, jak stawiać pierwsze kroki w świecie wirtualnych systemów.Nowa maszyna wirtualna w Windows Virtual PC
Windows Virtual PC, choć mocno łączony z trybem Windows XP Mode stanowi samodzielne środowisko wirtualizacyjne. Można w nim instalować również inne systemy. Konfiguracja nowej maszyny jest bardzo prosta.
1. Otwórz menu startowe, kliknij w nim pozycję Windows Virtual PC i wybierz Windows Virtual PC. Kreator tworzenia nowej maszyny wirtualnej uruchamia się za pomocą przycisku Utwórz maszynę wirtualną. W polu Nazwa nadaj jej dowolną nazwę. Najlepiej, by czytelnie określała system, który zostanie zainstalowany. Za pomocą przycisku Przeglądaj wskaż miejsca na dysku, w którym będzie przechowywany plik z wirtualnym systemem. Przejdź dalej.
2. W polu Pamięć RAM określ, ile pamięci operacyjnej chcesz zarezerwować dla maszyny. Domyślne 512 MB to niewiele. Jeżeli masz więcej pamięci fizycznej - na przykład 4 GB, przeznacz na wirtualny system 1 bądź 2 GB. Upewnij się, ze zaznaczone jest pole Użyj połączeń sieciowych komputera. Dzięki temu wirtualny system będzie mógł korzystać z sieci i Internetu
Rezerwacja pamięci operacyjnej dla wirtualnego systemu w Virtual PC
3. W swoim Virtual PC pozostaw zaznaczoną opcję Utwórz dynamicznie rozszerzany dysk... Zaznaczenie Włącz dyski cofania spowoduje, ze zmiany wprowadzane na wirtualnym dysku będą najpierw zapisywane w tak zwanym dysku cofania. Będziesz mógł zdecydować, czy wprowadzić je w życie bądź odrzucić. Zapisanych operacji nie można jednak wprowadzać selektywnie. Kliknij przycisk Utwórz.
4. Nowa maszyna zostaje zapisana w oknie Virtual PC. Teraz należy ją uruchomić i zainstalować wirtualny system. Operację tę przeprowadza się tak, jak na osobnym komputerze.
Okno Virtual PC z zapisanymi w nim wirtualnymi systemami wygląda, jak typowe okno Eksploratora Windows
Zmiany w konfiguracji maszyny VirtualBox
Podstawowe parametry maszyny wirtualnej definiuje się w trakcie jej tworzenia. Często jednak wymagają one modyfikacji w trakcie pracy. Potrzeba na przykład więcej miejsca na dysku, użytkownik chce dodać do wirtualnego środowiska więcej pamięci operacyjnej bądź zablokować niektóre urządzenia USB.
1. Uruchom VirtualBox, zaznacz w lewej części okna wirtualny system, którego parametry chcesz zmodyfikować i kliknij przycisk Ustawienia na pasku narzędzi. Sekcja Ogólne zawiera wersję systemu i parametry opisowe. Możesz tu jednak zmienić sposób zachowania schowka systemowego.
Wbudowane w procesory technologie ułatwiające korzystanie z wirtualizacji to Intel-VT oraz AMD-V. Poprawiają one wydajność środowisk wirtualizacyjnych, dostarczają dodatkowe listy rozkazów procesora. Nie są one niezbędne, do tego by korzystać z wirtualnego systemu, ale wspomagają jego działanie. Aby sprzętowa obsługa wirtualizacji była możliwa musi być obsługiwana przez procesor i odblokowana w BIOS-ie komputera. Jak sprawdzić, czy twój pecet spełnia te wymagania? Nic prostszego, wystarczy uruchomić program SecurAble. Nie trzeba go nawet instalować. Odpowiednia ocena zostanie wyświetlona w polu Hardware Virtualisation.
Weryfikacja sprzętowej obsługi wirtualizacji w procesorach za pomocą SecurAble
Jeżeli chcesz ograniczyć jego działanie do jednego kierunku, na przykład w celu poprawy bezpieczeństwa zrobisz to na liście Współdzielony schowek umieszczonej na karcie Zaawansowane. Domyślne ustawienie dwukierunkowe pozwala kopiować dane z systemu bazowego do wirtualnego i odwrotnie. Na tej samej karcie możesz także przenieść pasek narzędziowy maszyny wirtualnej z dolnej krawędzi ekranu do górnej. Wystarczy, ze zaznaczysz opcję Pokaz u góry ekranu.
2. Konfigurację wirtualnego sprzętu przeprowadza się w sekcji System. Na karcie Płyta główna, za pomocą widocznego tam suwaka Pamięć podstawowa możesz zwiększyć ilość przypisanej maszynie pamięci wirtualnej. Odpowiednia wartość wpiszesz też w pole po prawej stronie.
Pamiętaj, niezalecane jest rezerwowanie więcej niż połowy używanej pamięci fizycznej. Poniżej, korzystając z widocznych strzałek zmienisz kolejność startową. Jeżeli chcesz użyć do tego celu wirtualnej karty sieciowej zaznacz pole Sieć. Jeżeli do komputera bazowego podłączony jest tablet możesz go użyć po zaznaczeniu pola Włącz graficzne urządzenie wskazujące.
VirtualBox – zmiana przypisanej pamięci wirtualnej
3. Liczbę wirtualnych procesorów zmodyfikujesz na karcie Procesor. Włączysz tam również obsługę adresowania PAE. Jeżeli twój procesor obsługuje sprzętową wirtualizację możesz włączyć jej obsługę w programie zaznaczając odpowiednie opcje na karcie Akceleracja
4. Pamięć karty graficznej oraz akceleracja grafiki definiowane jest na karcie Wideo w sekcji Ekran. W tej samej sekcji, ale na karcie Zdalny pulpit możesz uruchomić funkcję zdalnego dostępu. Dzięki temu uzyskasz możliwość obsługi wirtualnego systemu zdalnie, za pomocą połączenia sieciowego
