Sieciowa pobudka

Czy siedząc przed domowym komputerem, można włączyć komputer w pracy? Tak i nie jest to wcale trudne, ale wymaga odpowiednich przygotowań. Wyjaśniamy, jak się do tego zabrać.

Jest środek nocy, a tobie właśnie są potrzebne pliki lub chcesz uruchomić program, który jest w komputerze gdzieś na drugim końcu miasta. Niby nic nadzwyczajnego, przecież jest wiele programów do zdalnego dostępu, ale żaden z nich pożytek, jeśli odległy komputer jest wyłączony. Spokojnie, nie musisz w środku nocy jechać przez całe miasto po to tylko, żeby nacisnąć włącznik komputera. Wiele kart sieciowych i płyt głównych wyposażono w bardzo przydatną w tej sytuacji funkcję Wake on LAN. Dzięki niej można przez sieć lokalną lub Internet włączyć zdalny komputer, wysyłając do niego specjalny, tzw. magiczny pakiet sieciowy (magic packet). Do wysłania pakietu jest jeszcze potrzebny odpowiedni program, bo Wake on LAN to rozwiązanie sprzętowo-programowe. Poza tym musisz się wcześniej do tej czynności przygotować, m.in. zebrać informacje o karcie sieciowej komputera i sprawdzić, czy są spełnione pewne warunki, bo nie do każdego komputera da się wysłać magiczny pakiet.

Stale pod prądem

Oczywiście komunikacja z wyłączonym komputerem nie jest możliwa, ale wyślesz pakiety danych do umieszczonej w nim karty sieciowej, ponieważ jest stale zasilana. W niektórych wypadkach łatwo to sprawdzić - po wyłączeniu komputera nadal na karcie miga kolorowa dioda. Dzięki ciągłemu zasilaniu karta sieciowa z funkcją Wake on LAN może oczekiwać magicznego pakietu, wyzwalającego procedurę włączenia komputera. Aby zadziałać, pakiet musi zawierać ściśle określoną sekwencję danych, ale może być umieszczony wewnątrz pakietu dowolnego protokołu. W nim samym nie ma nic magicznego, choć taka nazwa jest powszechnie używana: zaczyna się od sześciu bajtów FF, po których powtarza się szesnaście razy adres sprzętowy karty sieciowej (adres MAC). Taka konstrukcja umożliwia karcie sieciowej jednoznaczną identyfikację, że pakiet jest adresowany właśnie do niej. Zwróć uwagę, że w opisanej sytuacji komunikacja odbywa się tylko w jedną stronę. Do karty sieciowej można wysyłać pakiety danych, ale nie otrzyma się żadnej odpowiedzi.

Co jest potrzebne?

Można włączyć zdalny komputer, jeżeli jest wyposażony w kartę sieciową, zintegrowaną z płytą główną lub zewnętrzną. Gdy używasz karty zewnętrznej, umieszczanej w złączu PCI, może być konieczne połączenie jej z płytą główną kablem trzyżyłowym (szczegółów poszukaj w instrukcji obsługi lub na stronie producenta). Płyta główna i karta sieciowa muszą obsługiwać funkcję Wake on LAN i funkcja ta musi być włączona. Włącza się ją w BIOS-ie, odpowiednia opcja powinna być w sekcji Power Management Setup, Power up lub o podobnej nazwie. Jeśli nie możesz jej znaleźć, przejrzyj instrukcję obsługi płyty głównej i sprawdź, czy twoja płyta główna w ogóle ją ma. Zdalnie można włączyć każdy komputer wyposażony w Advanced Configuration Power Interface (ACPI), ale niekiedy trzeba zaktualizować BIOS karty sieciowej i płyty głównej. Po zmianie ustawień zapisz je i wyjdź z BIOS-u.

Teraz potrzebne są informacje dotyczące karty sieciowej. Jeśli masz fizyczny dostęp do komputera, najłatwiej zebrać je poleceniem IPCONFIG (Windows NT/2000/XP/2003), WINIPCFG (Windows 95/98/Me) lub ifconfig (Linux). Najważniejszy jest adres MAC, przez polecenie IPCONFIG określany jako fizyczny. Jest to nadawany fabrycznie, 48-bitowy, unikatowy adres identyfikujący każde urządzenie sieciowe. Pierwsze 24 bity to tzw. OUI (Organizationally Unique Identifier), identyfikujące producenta urządzenia. Jeśli jesteś ciekaw, kto jest producentem twojej karty sieciowej, wejdź na stronęhttp://standards.ieee.org/regauth/oui i wpisz tam pierwszą połowę adresu fizycznego.

Mogą się przydać również inne parametry, jak adres IP czy maska podsieci (subnet mask). Zależy to od programu, którego użyjesz do zdalnego włączania. Na wszelki wypadek najlepiej mieć wszystkie dane. W tym celu otwórz okno wiersza polecenia (Start | Programy | Akcesoria | Wiersz polecenia) i wpisz: IPCONFIG /ALL >c:\won.txt. W ten sposób potrzebne dane zostaną zapisane w pliku tekstowym won.txt w głównym katalogu twardego dysku. Plik będzie zawierać znacznie więcej danych, niż potrzeba, ale łatwo odszukasz właściwe.

Chcąc przez sieć sprawdzić adres MAC drugiego komputera, najpierw użyj polecenia PING z adresem tego komputera, a następnie sprawdź zawartość tablicy ARP. W tym celu w Windows XP wpisz najpierw polecenie PING adres_hosta, a następnie ARP -A i na wyświetlonej liście odszukaj potrzebne ci dane.

Po zakończeniu przygotowań i zebraniu potrzebnych danych możesz wyłączyć komputer. Nie przytrzymuj wyłącznika, bo komputer może nie zareagować na przesłany do niego magiczny pakiet i nie da się go włączyć zdalnie. Niektóre karty sieciowe wymagają, żeby komputer został wyłączony przez system operacyjny, inaczej funkcja Wake on LAN nie zadziała. Dlatego najlepiej poczekać, aż Windows prawidłowo zamknie system i wyłączy komputer, ewentualnie tuż po ponownym włączeniu maszyny nacisnąć wyłącznik. Wtedy komputer powinien wyłączyć się od razu.

Włączamy!

Do zdalnego włączenia komputera potrzebujesz jeszcze programu, który potrafi wysyłać magiczne pakiety. Takich aplikacji jest kilkanaście, my polecamy bezpłatne, działające w systemie Windows: PCnet Magic Packet Utility (http://www.amd.com ) oraz WoL for Windows (http://www.depicus.com/wake-on-lan ). W Linuksie możesz użyć takich narzędzi, jak wakeonlan (http://gsd.di.uminho.pt/jpo/software/wakeonlan ), ether-wake (http://scyld.com/wakeonlan.html ) czy wakelan (ftp://metalab.unc.edu/pub/Linux/system/network/misc ).

Wymienione aplikacje włączają tylko komputer znajdujący się w tej samej sieci lokalnej, np. firmowej czy osiedlowej. O tym, jak włączyć np. z domu komputer w sieci firmowej, piszemy w następnym akapicie.

PCnet Magic Packet Utility umożliwia włączanie pojedynczych komputerów lub grup. Po zainstalowaniu ręcznie uruchom plik wykonywalny MAGPAC.EXE. Domyślnie jest zapisywany w katalogu C:\pcnet\magic_pkt. Przejdź do menu Magic Packets i wybierz opcję Power On One Host, aby włączyć jeden komputer. W nowym oknie w pole Destination Ethernet Address wpisz adres fizyczny karty sieciowej komputera, który chcesz włączyć. Kliknij przycisk Send. Magiczny pakiet zostanie wysłany i zainicjuje włączenie zdalnego komputera. Aby sprawdzić, czy zdalny komputer zareagował na magiczny pakiet, wyślij do niego po upływie minuty - dwóch polecenie PING. Jeśli możesz, na początku poeksperymentuj z drugim komputerem, który fizycznie znajduje się niedaleko. W ten sposób łatwo sprawdzisz, czy udało się go włączyć, a jeśli nie, łatwiej będzie ustalić źródło problemu.

Drugi z proponowanych programów jest równie prosty w obsłudze, nawet nie trzeba go instalować, ale wymaga kilku dodatkowych informacji: adresu IP lub nazwy hosta, maski podsieci oraz numeru portu (standardowo używa się portu 7). Poza tym opcję Send options ustaw na Local Subnet. Po wpisaniu tych danych kliknij przycisk Wake Me Up. Programu można użyć również do uruchomienia komputera podłączonego bezpośrednio do Internetu. W tym celu ustaw opcję Send options na Internet.

Z domu do pracy

Często komputer, którego chcesz użyć, jest podłączony do sieci lokalnej, np. w pracy, a ty właśnie jesteś poza firmą i dysponujesz połączeniem internetowym. W tej sytuacji komunikacja między komputerami jest utrudniona, bo maszyna w pracy nie ma publicznego adresu IP. Wpisanie adresu IP, który wcześniej uzyskałeś poleceniem IPCONFIG, nic nie da. Rozwiązaniem jest połączenie się z siecią lokalną przez serwer VPN. Zapytaj administratora sieci o adres serwera VPN w twojej firmie (jeśli z niego korzysta). Znając adres serwera, możesz skonfigurować połączenie z nim. W Windows XP służy do tego Kreator nowego połączenia, który znajdziesz, wybierając Panel sterowania | Połączenia sieciowe. Aby go uruchomić, kliknij Utwórz nowe połączenie. W kolejnych oknach zaznaczaj następujące opcje: Połącz z siecią w miejscu pracy, następnie Połączenie wirtualne sieci prywatnej i wpisz nazwę połączenia. W pole Nazwa hosta lub adres IP wpisz adres serwera VPN. Nowe połączenie znajdziesz na liście połączeń obok swojego. Najpierw nawiąż połączenie z Internetem, a dopiero potem z serwerem VPN. Komunikacja między domowym komputerem a serwerem VPN jest szyfrowana. Gdy już się z nim połączysz, będziesz miał dostęp do zasobów sieci lokalnej tak, jakby twój komputer znajdował się w firmie. Teraz możesz wysłać magiczny pakiet, żeby włączyć komputer.

Przez Internet

Magiczne pakiety można przesyłać również przez Internet i w ten sposób włączać komputery podłączone do globalnej Sieci. Do tego celu możesz użyć programu WoL for Windows lub skorzystać z przygotowanej przez tego samego producenta strony internetowej:http://www.depicus.com/wake-on-lan/woli.asp . Znajduje się na niej prosty formularz, w którym należy wpisać te same dane, co w programie WoL for Windows. Na koniec kliknij przycisk Wake On Wan, żeby wysłać magiczny pakiet.