Sony KV-32FQ70E

W sezonie 2003 Sony wprowadziło do oferty kilka nowych telewizorów z serii Wega. W zależności od modelu wyposażono je w kineskopy linii FD Trinitron lub, te najdroższe, w jeszcze bardziej zaawansowane technologicznie ekrany z systemem zwiększania rozdzielczości obrazu DRC-MF. od 32 cali wzwyż wszystkie modele mają płaskie ekrany, co oprócz wielu zalet związanych m.in. z poprawą geometrii obrazu pozwala na uniknięcie uciążliwych dla widza odbić światła.

Oto 32 cale solidnego i nie najdroższego telewizora. Model, który wybraliśmy do testu, w katalogu Sony jest propozycją ze średniej półki. Mimo to wyposażenie ma całkiem bogate, chociaż próżno tu szukać najbardziej wysublimowanych, a co za tym idzie - najdroższych systemów znanych z serii FQ. Ekonomicznego FQ70E wyposażono w kineskop FD Trinitron, którego przekątna ekranu wynosi 32 cale. To wystarczająca powierzchnia dla widzów, którzy ustawią zestaw kina domowego w średniej wielkości pomieszczeniu. W dużych salonach należałoby raczej zdecydować się na projektor, który sprosta wyzwaniu wyświetlenia obrazu kilkakrotnie większego. Telewizor Sony działa w technologii 100 Hz, co eliminuje migotanie jasnych powierzchni ekranu. Efekt "ducha", czyli widocznych smug pozostających na ekranie, znany z wielu odbiorników 100 Hz, prawie wcale nie dokuczał nam podczas testów. Obraz jest dynamicznie poddawany obróbce cyfrowej polegającej na zwiększeniu płynności ruchów obiektów poruszających się na ekranie. Dzięki temu podczas oglądania audycji sportowych nie dokucza zjawisko smużenia.

Redukcja szumów obecna w odbiorniku Sony może działać automatycznie i dobierać odpowiednie parametry eliminowania zakłóceń w zależności od jakości prezentowanego obrazu.

Menu konfiguracyjne przetłumaczono na język polski; z racji przeciętnego wyposażenia odbiornika nie szokuje liczbą opcji. Rozbudowana jest jednak sekcja audio, gdzie do wyboru mamy kilka trybów tworzenia dźwięku. Nowością jest system BBE, który dokonuje korekcji dźwięku docierającego do odbiornika TV. Zniekształcenia są niwelowane, czego efektem jest bardziej czysty przekaz pozbawiony najbardziej rażących zniekształceń. Szczególnie dobrze słychać efekty BBE, gdy odtwarzamy nagrania ze słabych jakościowo kaset VHS. Dla tych, którzy nie zaopatrzyli się jeszcze w pełen zestaw kolumn kina domowego, przewidziano substytut w postaci procesora Dolby Virtual Surround, który na bazie przesunięć fazowych i doboru opóźnień będzie się starał "oszukać" nasz słuch tak, byśmy mieli wrażenie, iż dźwięk dociera do nas także z tyłu. Łączna moc wbudowanych kolumn wynosi 70 W, co pozwala na nagłośnienie nawet sporych pomieszczeń. Bardzo przydatnym dodatkiem jest system automatycznego wyrównywania głośności. O tym, jak pomocna jest to funkcja, można się przekonać już pierwszego wieczoru użytkowania telewizora. Reklamy nadawane zwykle znacznie głośniej niż inne audycje nie atakują uszu, a różnice poziomów głośności między różnymi stacjami zostają wyrównane.

W telewizorze panoramicznym bardzo istotnym elementem jest system przekształcania obrazu 4:3, tak aby z jak najmniejszymi zniekształceniami wypełniał pełną powierzchnię kineskopu. W Sony FQ70E można wybrać kilka trybów, które dokonają takiego przekształcenia. Jak zwykle przy takiej zmianie, trzeba się pogodzić z tym, że nie ma tu rozwiązań doskonałych. W związku z tym można zdecydować się na tryb 14:9, który w niewielkim stopniu zniekształca obraz 4:3, lecz po bokach obrazu zostawia kilkucentymetrowe czarne pasy. Bardziej uniwersalnym rozwiązaniem jest - naszym zdaniem - ustawienie trybu Smart. Dopasuje on proporcje wyświetlania do rodzaju nagrania. Przy obrazie 4:3 będzie on miał obcięte po ok. 2 cm górnej i dolnej krawędzi, jednak zniekształcenia wynikające z takiej zmiany będą niewielkie, a powierzchnia kineskopu - w pełni wykorzystana. Przy odtwarzaniu filmu o proporcjach obrazu 16:9 nie ma już oczywiście żadnych problemów ze zniekształceniami.

Programowanie kanałów telewizyjnych odbywa się automatycznie. Użytkownik może oczywiście dowolnie wybierać ich kolejność i dokonać strojenia manualnego, lecz jest to właściwie zbędne, skoro system kalibracji działa inteligentnie i sprawnie. Obraz FQ70E wypada ocenić bardzo wysoko, szczególnie jeśli porównać go z produktami konkurencji z tego segmentu cenowego. Do geometrii testowego egzemplarza nie mieliśmy większych zastrzeżeń, chociaż należy zdawać sobie sprawę, że inny egzemplarz tego samego modelu mógłby wypaść pod tym względem być może słabiej. Dlatego jak zwykle apelujemy o sprawdzanie przed zakupem jakości obrazu konkretnego telewizora, a nie kupowanie kota w worku. Co prawda to i owo można później poprawić, korzystając z menu serwisowego, jednak są to półśrodki wymagające znajomości tematu.

Telewizor Sony bardzo przyjemnie odwzorowuje barwy. Są ciepłe i jednocześnie dobrze nasycone. Odcienie tych samych kolorów, jeśli są prezentowane obok siebie, nie występują jako jednolite plamy, lecz subtelnie prowadzone przejścia tonalne z precyzyjnym rysunkiem konturów. Możemy także pochwalić ostrość. Tu nie ma żadnych zastrzeżeń - obraz jest ostry jak brzytwa. Precyzja i odwzorowanie detali są takie, jakich możemy oczekiwać od odbiornika pozbawionego funkcji zwiększania liczby punktów, z których składają się poszczególne linie obrazu. Nie jest to więc absolutna rewelacja - zbliżenie choćby odrobinę do obrazu komputerowego. Jednak w tej kategorii cenowej Sony prezentuje bardzo dobry, solidny poziom.