Technologie w projektorach

Bez kabli ani rusz

Chcąc uzyskać jak najlepszą jakość obrazu z projektora, nie należy zapominać o prozaicznej - zdawałoby się - sprawie, jaką jest okablowanie. Jeśli do prezentacji wykorzystujemy projektor połączony z komputerem, to powinniśmy zwrócić uwagę na długość przewodu VGA czy DVI. Im dłuższy jest to odcinek, tym lepszej powinien być jakości. Zwykle w zestawie dołączanym do projektora znajdziemy standardowe kable przeciętnej jakości. Gdy łączymy projektor z laptopem na niewielką odległość, kabel powinien zapewnić przyzwoitą jakość transmisji. Jeśli jednak korzystamy z połączenia na przykład na odległość 5 m, to zwykłe przedłużacze z supermarketu mogą zdegradować sygnał w ogromnym stopniu. Warto wtedy kupić przewód od któregoś z dystrybutorów projektorów. Oferują oni kable wysokiej jakości, pozwalające łączyć urządzenia komputerowe na duże odległości. Przewody te są przede wszystkim wykonane z materiałów o zdecydowanie lepszych parametrach użytkowych, a dodatkowo otoczone porządnym ekranem, chroniącym je przed wpływem pól elektromagnetycznych i powstającymi w ten sposób odbiciami. Zestawiając połączenia ponadprzeciętnie długie, należy zastosować wzmacniacze sygnału, również sprzedawane w wyspecjalizowanych salonach.

Zasady łączenia projektora z komputerem obowiązują również w połączeniach z odtwarzaczem DVD. W tym przypadku istotne są nie tylko parametry samego przewodu, ale też standard transmisji wideo. Najprostsze, najpopularniejsze, ale i zdecydowanie najsłabsze jakościowo jest połączenie przewodem kompozytowym (wtyczki RCA po jednej i drugiej stronie kabla). O połączeniu kompozytowym radzę od razu zapomnieć, bo jakość tego typu komunikacji jest bardzo niska (sygnał chrominancji i luminancji przekazywany jest wspólnie).

Zdecydowanie lepiej skorzystać z transmisji S-Video (4-pinowe, okrągłe wtyki), bo wówczas sygnały chrominancji i luminancji są separowane. Różnica w stosunku do kompozytu jest gigantyczna. Ponadto praktycznie każde DVD ma złącze S-Video, a długość użytego przewodu nie wpływa w istotny sposób na straty podczas transmisji sygnału wideo.

Najlepszym rozwiązaniem jest jednak połączenie komponentowe. Poprawia definicję barw, ich czytelność oraz precyzję rysowania konturów. Takie połączenie wymaga jednak odpowiedniego odtwarzacza DVD oraz projektora, który oferuje ten rodzaj przesyłania sygnału. Najczęściej projektory wysyłają sygnał komponentowy tym samym złączem VGA, które służy do komunikacji z pecetem. Należy wtedy skorzystać z dołączanego standardowo (bardzo rzadko) lub dostępnego jako opcja (najczęściej) kabla-przetyczki, który na jednym z końców ma złącze D-Sub 15-pin, a na drugim trzy wtyki chinch.

Klasy projektorów

Już dawno producenci podzielili projektory na kilka klas. Kryterium przynależności do którejś z nich są wymiary i waga urządzenia. Najmniejsze konstrukcje są nie większe niż książka średniej grubości, a ważą niewiele ponad kilogram. Z takim maluchem nietrudno będzie wyruszyć w drogę każdemu handlowcowi oraz osobie, dla której mobilność jest kwestią kluczową. Ciekawy i nie wszystkim znany jest powód tej miniaturyzacji. Mikro- bądź ultraprzenośny projektor musi bez problemu zmieścić się wraz z notebookiem w schowku samolotu lub pod lotniczym fotelem. Takie życiowe normy ustalili producenci, zwracając uwagę na styl pracy amerykańskich biznesmenów, którzy często więcej czasu spędzają w samolotach niż w domu.

Kolejna kategoria urządzeń to projektory, które nadal mają niewielkie wymiary i wagę, lecz nie zalicza się ich do mikrusów. Takich modeli jest najwięcej i ważą około 3-4 kg.

Z powodu cen nie zajęliśmy się w teście modelami stacjonarnymi, przeznaczonymi do pracy w dużych salach konferencyjnych. Ich parametry znacznie przewyższają potrzeby przeciętnego użytkownika, więc zakup tego typu urządzenia do zastosowań biurowo-domowych byłby nieuzasadniony ekonomicznie i funkcjonalnie.

Natomiast nowa grupa projektorów, które pojawiły się niedawno, ale szybko zdobywają popularność, to modele przeznaczone specjalnie do kina domowego. Ich wymiary nie mają specjalnego znaczenia, jednak i tu da się zauważyć tendencję do powściągliwości. Projektor do kina domowego najczęściej nie będzie przenoszony z miejsca na miejsce, a raczej zostanie zainstalowany na stałe, na wygodnym uchwycie pod sufitem bądź na stole między fotelami dla widzów.

W projektorze "kinowym" najistotniejsze dla wygody użytkowania są cechy, na które w modelach biurowych zwraca się mniejszą uwagę. Pierwsze zadanie, przed którym stają producenci modeli Home Cinema, to wyciszenie układów chłodzących optykę projektora. Wiadomo, że nic tak nie denerwuje wymagającego widza, jak wirujący i hałasujący wentylator, zagłuszający wielokanałowy dźwięk wysokiej jakości. Pół biedy, gdybyśmy oglądali film akcji, ze ścieżką audio obfitującą w wybuchy i dynamiczne pasaże dźwiękowe. Dużo bardziej denerwowałoby to nas podczas scen skłaniających do kontemplacji czy wymagających skupienia. Na szczęście, kinowe wersje pracują całkiem cicho.

Jak wyciszyć wentylację? Podobnie jak w wypadku zestawów chłodzących do procesorów pecetowych. Wystarczy zainstalować wentylatory o większej średnicy łopatek, które mogą się obracać wolniej, z zachowaniem takiej wydajności, jaką mają modele o mniejszej średnicy. Także stosowanie olejowych zawieszeń tłumi hałas. Wentylator to jeden z najważniejszych elementów w konstrukcji projektora. Musi odpowiednio schładzać panele LCD czy układy DLP, co ma istotny wpływ na trwałość tych elementów i decyduje o poprawnej reprodukcji obrazu.