Wewnątrz Apple TV

Premiera nowego urządzenia Apple TV na styczniowych targach Macworld Expo nie była zaskoczeniem dla nikogo. Apple po raz pierwszy pokazał to urządzenie już we wrześniu 2006 roku, ale pod nazwą kodową iTV. Jednak dopiero po upływie czterech miesięcy mogliśmy przekonać się, czym tak naprawdę jest Apple TV - „pośrednik" między cyfrową biblioteką zawartości na komputerze i telewizorem w salonie.

Zacznijmy od krótkiego przypomnienia. Apple TV to kosztujące 299 USD (w Stanach Zjednoczonych) niewielkie urządzenie przypominające Maka mini, które jest przeznaczone do montażu w salonie. Należy podłączyć je do panoramicznego telewizora cyfrowego oraz do systemu kina domowego, co pozwoli uzyskać dźwięk o jakości cyfrowej. Po włączeniu telewizora na ekranie pojawia się menu przypominające interfejs iPoda lub programu Front Row na Maku.

Aby umożliwić odtwarzanie multi-mediów na telewizorze, Apple TV łączy się z siecią domową, zwykle poprzez sieć bezprzewodową 802.11. Z tyłu urządzenia dostępny jest także port Ethernet, który pozwala osiągnąć większą przepustowość. Od tej chwili Apple TV służy jako most między komputerem i telewizorem, umożliwiając odtwarzanie filmów, programów telewizyjnych, muzyki i zdjęć.

Sterowanie odbywa się za pomocą standardowego pilota Apple Remote,http://www. macworld. pl którym można przechodzić pomiędzy opcjami menu na ekranie telewizora. Oprogramowanie Apple TV umożliwia także dostęp do Internetu w celu wyświetlania zwiastunów filmów i fragmentów utworów ze sklepu interneto-wego iTunes.

Jak Apple ogłosił już we wrześniu, do korzystania z tego urządzenia niezbędny jest telewizor panoramiczny ze złączami cyfrowymi lub typu component. Nie musi to być telewizor HDTV, ale powinien obsługiwać co najmniej standard EDTV z rozdzielczością 480p.

Co nowego?

Oprócz nowej nazwy, najważniejszą informacją jest to, że Apple TV został wyposażony w dysk twardy o pojemności 40 GB. Pozwoli to uniknąć konieczności ciągłego przesyłania strumieniowego danych z innych komputerów w sieci.

Dane są przesyłane na dysk twardy Apple TV poprzez synchronizację z komputerem (Macintoshem lub pecetem) z programem iTunes. Po podłączeniu do sieci lokalnej Apple TV pojawia się na liście Source w programie iTunes, a następnie można skonfigurować funkcje synchronizacji, podobnie jak w przypadku iPoda. Od tej chwili iTunes będzie automatycznie kopiował filmy, programy telewizyjne, muzykę, zdjęcia i inne dane poprzez sieć lokalną. Apple szacuje, że na dysku zmieści się

około 50 godzin filmów, 9 tysięcy piosenek lub 25 tysięcy zdjęć.

Nowe urządzenie synchronizuje się tylko z jedną kopią programu iTunes, ale może połączyć się także z pięcioma innymi komputerami w celu odtwarzania strumieniowego multimediów z tych systemów. Jedyną różnicą jest to, że odtwarzana zawartość nie będzie umieszczana na dysku urządzenia. Warto podkreślić, że zanim możliwe będzie nawiązanie połączenia, konieczne będzie wprowadzenie kodu PIN na komputerze źródłowym.

Wiemy już także, jakie formaty wideo będą obsługiwane przez nowe urządzenie. Dwa podstawowe formaty to H.264 i MPEG-4 z rozdzielczością do 640 x 480 pikseli (takie filmy są dostępne w sklepie iTunes). Można jednak odtwarzać również zawartość w wysokiej rozdzielczości 1280 x 720 pikseli (czyli 72 0p w terminologii HDTV) na telewizorach HDTV 72 0p i 1080i.

Urządzenie zostało wyposażone w nieokreślony procesor Intela, port Ethernet 100BaseT (a nie Gigabit) i obsługuje sieć bezprzewodową 802.11 (włącznie z zupełnie nowym standardem 802.11n).

Czego ciągle nie wiemy

Pomimo że do rozpoczęcia sprzedaży Apple TV zostało już niewiele czasu, nie znamy odpowiedzi na wszystkie pytania. Biorąc pod uwagę rosnącą popularność internetowych serwisów wideo, takich jak YouTube, można się zastanawiać, czy Apple naprawdę produkuje urządzenie, które nie może korzystać z takich usług? Skoro możliwe jest oglądanie zwiastunów filmów z witryny ap-ple.com, dlaczego miałoby zabraknąć obsługi YouTube?

Kolejna istotna kwestia jest związana z formatami plików. W Internecie dostępne są filmy w wielu różnych formatach: DivX, Xvid, WMA i MPEG-2, oraz strumienie wideo Windows Media i Real. Brak ich obsługi oznaczałby, że użytkownicy Apple TV zostaną odcięci od dużej części Sieci. Z pewnością zdolni programiści i hakerzy znajdą sposoby na to, aby dodać brakujące funkcje, ale nawet najbardziej elegancka sztuczka nie jest tak dobra jak wbudowane rozwiązanie producenta. Pewne nadzieje na przyszłość budzi fakt, że w menu Extras urządzenia znajduje się pozycja Update Software służąca do aktualizacji oprogramowania. Istnieje więc duża szansa, że Apple doda brakujące funkcje w najbliższej przyszłości.

Spore zaciekawienie budzi przeznaczenie wbudowanego złącza USB. Być może umożliwi ono podłączenie dysku twardego USB, iPoda, a może nawet odtwarzacza DVD o wysokiej rozdzielczości. Odpowiedź na te pytania uzyskamy pewnie już niedługo.