Wirtualne komputery

Najprościej mówiąc, wirtualizacja umożliwia oddzielenie zasobów programowych od sprzętowych. Dzięki wzajemnemu uniezależnieniu tych warstw od siebie, użytkownik nie musi się martwić, czy jego oprogramowanie zadziała na danym komputerze.

Przykładem wirtualizacji może być język Java, który dzięki specjalnemu środowisku jest niezależny od platformy, a aplikacje w nim stworzone działają w każdym systemie.

Wirtualizować można programy, systemy operacyjne, sieci komputerowe czy nawet jedynie pamięć operacyjną. Jeżeli wirtualizowany system wykorzystuje do pracy i rozwiązywania konfliktów z innymi wirtualnymi środowiskami elementy systemu matki, to taki sposób pracy określa się mianem para wirtualizacji. W pełnej wirtualizacji system gościa działa tak, jak na osobnym komputerze. Żądania, które mogłyby powodować konflikty są przechwytywane i obsługiwane przez środowisko wirtualizacyjne.

Wirtualizacja, w przeciwieństwie do emulacji wykorzystuje bezpośredni dostęp do zainstalowanych w komputerze urządzeń. Im większy tym lepiej. Dostęp do wszystkich zasobów wymaga zastosowania w pececie specjalnej architektury jak Intel-VT czy AMD-V. W takim rozwiązaniu system gościa współistnieje na komputerze z systemem bazowym. Emulator symuluje cały sprzęt w sposób programowy, co powoduje znaczny spadek wydajności. Sprawdziliśmy zalety i wady najpopularniejszych rozwiązań wirtualizacyjnych dostępnych na rynku.

Virtual PC i Windows XP Mode

Ten bezpłatny program dostępny jest na systemy Windows XP Professional i Vista Business, Ultimate i Enterprise. Nowa wersja - Windows Virtual PC - przeznaczona jest dla Windows 7 Professional, Ultimate i Enterprise. Umożliwia instalację maszyn wirtualnych zawierających między innymi DOSa, Linuksy, czy OS/2. Pozwala skorzystać z innych wersji Windows aż do Windows 7 Enterprise włącznie, z wyłączeniem ich odmian serwerowych.

Integracja z Windows 7 pozwala na bezpośrednie uruchamianie wirtualnych aplikacji z poziomu interfejsu hosta, tak jakby były na nim zainstalowane. Integracja z Eksploratorem ułatwia obsługę. Pomiędzy systemem bazowym i wirtualnym można współdzielić schowek, twarde dyski.

Host udostępnia gościowi drukarki i porty USB. Virtual PC Nie obsługuje akceleracji 3D oferowanej przez karty graficzne, co powoduje, że system wirtualny nie nadaje się do uruchamiania gier. Dla Windows 7 przeznaczony jest tak zwany Windows XP Mode.

To gotowa do zainstalowania w Windows Virtual PC maszyna wirtualna zawierająca pełną wersję Windows XP Professional. Dzięki temu posiadacz siódemki dostaje za darmo drugi system operacyjny.

Virtual PC potrafi korzystać z technologii Intel-VT oraz AMD-V, ale nie są one niezbędne do jego działania. Chociaż pracuje na maszynach wieloprocesorowych, do pracy używa jedynie jednego CPU bądź rdzenia. Mimo, że można go instalować w systemach 64-bitowych, to nie jest możliwe uruchamianie w nim 64-bitowych maszyn wirtualnych.

VirtualBox

VirtalBox jest bezpłatnym narzędziem do uruchamiania wirtualnych systemów firmowanym przez Oracle. Rozwijany na licencji GPL program nie ustępuje funkcjonalnością produktom komercyjnym. Można go instalować między innymi na takich systemach, jak Solaris, FreeBSD, Linuksach, MacOSie X oraz oczywiście Windows.

Działa zarówno na procesorach 32, jak i 64 bitowych. Wśród systemów gościnnych należy wymienić DOSa, różne wersje Linuksów, FreeBSD, Solarisa i Open Solarisa, MacOS X, Windows z serii 3x i 9x oraz linię Windows NT. Bez problemu zadziałają również wersje serwerowe Windows 2003 oraz MacOS X, a nawet tak egzotyczne produkty, jak Haiku (nowe wcielenie BeOS) czy inspirowany Amigą Syllable. Co ważne, potrafi emulować nie tylko procesory 32 bitowe, jak Windows Virtual PC, ale także jednostki 64 bitowe.

VirtualBox cechuje się dużą wydajnością i szybkością pracy. Obsługa programu jest bardziej intuicyjna niż w przypadku narzędzia Microsoftu.

Mimo, że aplikacja Oracle nie oferuje tak dużej integracji z bazowym systemem operacyjnym, to minus ten rekompensują znaczne możliwości konfiguracyjne. Przydatna jest także funkcja migawek, dzięki której użytkownik może zapisać klika różnych stanów danego środowiska operacyjnego. Korzystanie z niego ułatwia polska wersja językowa.