Jak zbudować i skonfigurować sieć domową. Część I - Windows Vista i 7

Fotografie rodzinne są zgromadzone w pececie, ważne dokumenty Worda zostały zapisane w netbooku, a dysku notebooka jest kilka filmów. A plik, który jest ci na szybko potrzebny, akurat znajduje się z pewnością na innym komputerze. Aby go przenieść, możesz wziąć pendrive i biegać od jednego komputera do drugiego.

Znacznie wygodniejsze, prostsze i szybsze rozwiązanie polega na połączenie wszystkich komputerów we wspólną sieć. Wówczas będziesz mógł oglądać fotki z peceta równie dobrze na netbooku, a dokumenty z netbooka korygować za pomocą notebooka.

Zobacz również:

• Bitrix24 - CRM pozwalający na tworzenie własnych stron i sklepów online

Aby wszystko działało bez zarzutu, nie obejdziesz się bez właściwej technologii. W poniższym materiale przedstawiamy różne rodzaje sieci komputerowych i objaśniamy, na czym polegają ich zalety i wady. Ponadto dowiesz się, w jaki sposób ochronić swoją domową sieć, aby zapewnić bezpieczną wymianę danych między poszczególnymi komputerami.

1. Podstawy sieci domowej

Centralnym elementem domowej sieci jest ruter. Rodzaj technologii, którą zastosujesz do rutera z komputerami w sieci, zależy od twoich wymagań. Zależy ci na tym, aby sieć była wydajna, bezpieczna czy wygodna? A może powinna spełniać wszystkie trzy warunki?

Są trzy możliwości łączenia ze sobą komputerów - kablami, bezprzewodowo (sieć WLAN) lub przewodami prądowymi (technologia Power Line). Wymienione technologie różnią się wydajnością, wygodą, lecz przede wszystkim ceną. Każda z nich ma swoje zalety i wady, które czynią ją doskonałym rozwiązaniem w określonych zastosowaniach, w innych - zaś zbyt droga i pracochłonna.

Sieć kablowa. Najszybsza, najtańsza i najbezpieczniejsza technologia sieciowa to łączenie komputerów kablami. Większość obecnych modeli jest wyposażona w podzespoły sieciowe obsługujące technologię Gigabit-Ethernet umożliwiającą przesyłanie danych z prędkością niemal 1000 Mb/s. Nawet urządzenia dysponujące tylko starszą technologią Fast-Ethernet osiągają transmisję danych rzędu niespełna 100 Mb/s.

Kablowa sieć domowa niezawodnie zapewnia taką prędkość przesyłu danych pod warunkiem, że kable nie uległy uszkodzeniu, np. w wyniku pęknięcia lub złamania. Sieci bezprzewodowe i stosujące przewody prądowe są bardziej podatne na zakłócenia, więc bardzo rzadko osiągają prędkości transmisji przekraczające 100 Mb/s.

Ponadto sieć kablowa to niewielki wydatek. Nawet najtańsze pecety i notebooki są już od dawna wyposażane w podzespoły sieciowe (a więc układ sieciowy lub kartę sieciową) co najmniej klasy Fast-Ethernet.

Jako centralny element pośredniczący w sieci kablowej działa tzw. switch. Zapewne masz już taki przełącznik, bo jest wbudowany w większości ruterów DSL. Jednak nawet wtedy, gdy do podłączenia wszystkich komputerów nie wystarczą ci cztery gniazda sieciowe, którymi dysponuje większość ruterów, i tak nie narazisz się na ogromne koszty.

Dodatkowy switch zapewniający prędkość Fast-Ethernet, do którego podłączysz cztery kolejne urządzenia, jest do nabycia za ok. 50 zł.

Większa prędkość transmisji wymaga większych nakładów finansowych. Jeśli chcesz wymieniać pliki w tempie technologii Gigabit-Ethernet, wszystkie składniki sieci muszą obsługiwać ten standard. Do peceta i notebooka możesz dokupić odpowiednią kartę sieciową, jeśli dysponują wolnym gniazdem umożliwiającym jej zainstalowanie.

W obecnych notebookach mieszczą się karty w formacie Expresscard, do nabycia za co najmniej 60 zł. Notebooki mniej więcej sprzed trzech lat wymagają kart w formacie PC-Card, znanych również jako karty PCMCIA i kosztujących w granicach 100 zł. Około 60 zł zapłacisz za kartę PCI Gigabit do peceta. Na switch z gniazdami Gigabit trzeba przeznaczyć ok. 150 zł.