Twardy dysk - Jak we właściwy sposób wykorzystywać szybkie i wolne dyski w sieci
-
- Krzysztof Daszkiewicz,
-
- Stephan Mayer,
- 25.05.2012, godz. 16:14
Prędzej czy później nawet najbardziej pojemny dysk zapełni się po same brzegi. Zasada ta sprawdza się przede wszystkim w domowej sieci lokalnej, gdzie każdy użytkownik zapisuje swoje zasoby na centralnym serwerze, za to mało kto pamięta, aby usuwać pliki, które przestały być potrzebne.
W większości wypadków rolę centralnego magazynu na dane pełni leciwy pecet dysponujący ograniczonymi możliwościami rozbudowy. Gdy zabraknie wolnych kieszeni i kabli do podłączenia nowego napędu, pozostają ci jako administratorowi domowej sieci tylko dwie możliwości. Jeżeli pierwsza - zakup nowego serwera - spali na panewce z braku środków finansowych, możesz zapewnić wymaganą powierzchnię dyskową tylko za pomocą zewnętrznego twardego dysku (np. poprzez port USB).
Problem w wypadku tańszego z wymienionych rozwiązań polega na tym, że przy jednoczesnym odczycie przez kilku użytkowników drastycznie spada wydajność dysku USB. W tej sytuacji warto wymyślić i zastosować taki model zarządzania plikami, który minimalizuje liczbę równoległego odczytywania danych. Zasada ta obowiązuje niezależnie od tego, jaki system operacyjny działa w twoim serwerze.
Zobacz również:
Jak to zrobić. Udostępnionym zasobom znajdującym się na dysku USB należy przydzielić wyłącznie prawa odczytu dla użytkowników sieci. Do zapisywania plików w sieci powinny być wykorzystywane w dalszym ciągu dyski (S)ATA w serwerze. Tylko tobie jako administratorowi powinno być wolno zapisywać dane na dysku USB. Gdy uporasz się z ustawianiem praw dostępu, przemieść pliki, które nie powinny być modyfikowane, z napędów (S)ATA na dyski USB. Dobry przykład stanowią ostatnio dodane pliki audio i wideo. W końcu używa się ich rzadko i nie obciążają zbytnio twardego dysku. W ramach porządkowania plików można przenieść kopie zapasowe i podobne archiwa z szybkich na wolniejsze dyski.
Aby umożliwić jak najszybsze przesuwanie plików, zaloguj się w serwerze z poziomu swojego peceta za pośrednictwem Pulpitu zdalnego (jeśli pracujesz w systemie Windows) lub za pośrednictwem X-Servera (jeżeli używasz środowiska Linux lub MacOS X). Stąd przemieszczaj żądane zasoby bezpośrednio za pomocą menedżera plików. Przenoszenie plików w stacji roboczej oznaczałoby konieczność przetransportowania wszystkich danych poprzez sieć do tejże stacji, a potem tą samą drogą z powrotem do serwera. W ten sposób obciążyłbyś niepotrzebnie sieć i zablokowałbyś serwer na czas transmisji, uniemożliwiając inne operacje zapisu lub odczytu.