Giagabyte M52L-S3P

Najtańsze procesory AMD można kupić już za niecałe 100 zł, zaś modele dwurdzeniowe za mniej niż 200 zł. Trudno sobie wyobrazić by łączono je z drogimi płytami głównymi. Z myślą o wykorzystaniu podstawowych układów i stworzeniu prostego komputerka za jak najniższą cenę nadal sprzedaje się płyty ze starszymi modelami chipsetów, jak na dzisiejsze standardy dość prymitywne, ale mimo tego spełniające swoje zadania. Do nich należy Gigabyte M52L-S3P. Płytę wyposażono w gniazdo AM2+ co oznacza, że można na niej instalować także procesory AMD Phenom. Jednakże niska szybkość łącza HT może nieco ograniczyć wydajność. Płytę wyposażono w bardzo prosty, jednoukładowy chipset NVIDIA nForce 520LE. W naszym odczuciu największym ograniczeniem tego układu jest obsługa zaledwie dwóch napędów SATA. Oczywiście na płycie znajduje się także gniazdo ATA 133 dla dwóch kolejnych napędów starszego typu. Brak kontrolera pamięci (znajduje się on w procesorze) pozwala natomiast na wykorzystanie modułów DDR2 nawet 1066 MHz (w przypadku procesorów Phanom, Athlon 64 i ich pochodne muszą zadowolić się pamięciami do 800 MHz). W sumie w czterech gniazdach można zainstalować łącznie do 16 GB RAM.

Użytkowników ucieszy zapewne bardzo duża liczba złącz kart rozszerzeń – pojedyncze PCI-Express x16 dla karty dźwiękowej, dalej dwa PCI-Express 1 i jeszcze cztery PCI. Na tylnym panelu umieszczono gniazda PS2 myszy i klawiatury, cztery USB, sześć mini-jack, elektryczne SPDIF i będące ukłonem w stronę użytkowników wykorzystujących stare peryferia – złącza szeregowe i równoległe. Znajdziemy tutaj również gniazdo RJ-45 karty sieciowej. Niestety za jego obsługę odpowiada kontroler Realtek 8201CL radzący sobie z szybkością zaledwie do 100 Mbit. Za dźwięk na płycie odpowiada kodek Realtek ALC883 – dość leciwy, ale obsługujący dźwięk ośmiokanałowy.

Mimo tak prostej konstrukcji Gigabyte M52L-S3P wyposażono w zapewniający większe bezpieczeństwo podwójny BIOS. Rozłożenie elementów płyty nie jest złe, co ułatwia jednoukładowy chipset z maleńkim radiatorem. Do wad zaliczyć można umieszczenie gniazd pamięci bardzo blisko podstawki procesora i gniazda PCI-Express x16.

BIOS Gigabyte’a jest dość prosty, a przy tym funkcje odpowiadające za podkręcanie są w nim pochowane pod różnymi zakładkami. Podczas testów płyta sprawowała się dobrze i to mimo używania wymagającego procesora Phenom X4 9850 BE. Poradził z nim sobie także czterofazowy system zasilania.

Poszukujący oszczędności za wszelką cenę mogą przyjrzeć się uważniej płycie Gigabytea. Sprawi się dobrze w połączeniu z niedrogimi procesorami. Użytkownik powinien być z niej zadowolony, przynajmniej dopóki nie zapragnie podłączenia więcej niż dwóch napędów SATA, bądź nie będzie wymagał szybkiego łącza sieciowego.