ICA-HM316W

Ranking: Okiem cyfrowego strażnika

Kamera została wyposażona w interfejs Wi-Fi do bezprzewodowego przesyłania obrazu. Podzespoły zamknięte są w aluminiowej obudowie spełniającej normę IP-66. Co prawda, nie spełnia ona żadnej z norm wytrzymałościowych, mimo to konstrukcję należy ocenić jako zwartą i mocną.

Uchwyt przystosowany jest do montażu na ścianie – szkoda tylko, że w jego wnętrzu nie można schować kabli do podłączania kamery. Kamerę testowaliśmy z wykorzystaniem interfejsu przewodowego (10/100 Mb/s) i dołączonego przez producenta 12-woltowego zasilacza. Podłączenie do sieci elektrycznej jest niezbędne, jeżeli zamierzasz uruchomić urządzenie w trybie bezprzewodowym (IEEE 802.11n). W wypadku sieci PoE można zrezygnować z dodatkowego zasilacza, bo kamera pobiera wówczas zasilanie bezpośrednio z kabla sieciowego.

Instalacja jest niezbyt intuicyjna, bo trudno znaleźć odpowiednie oprogramowanie pomagające zlokalizować kamerę w sieci – producent dodaje uniwersalną płytę CD do kilkunastu modeli kamer. Trudno też określić, czy jest jakieś dodatkowe oprogramowanie do zarządzania, bo domyślnie otwiera się katalog z aplikacją wyszukującą kamerę w sieci, a na płycie jest jeszcze kilka innych programów, które trzeba samemu instalować i sprawdzać, czy działają z tym modelem. Interfejs WWW pozwala na dostosowanie podstawowych parametrów pracy urządzenia. Co istotne, jest spolszczony i chociaż nie wygląda nowocześnie, spełnia swoje zadanie.

Zobacz również:

Jakość rejestrowanych materiałów jest dobra, aczkolwiek daleko jej pod tym względem do modelu D-Linka. Do zastosowań domowych kamera w zupełności wystarcza – może rejestrować obraz nawet z nieco wyższą rozdzielczością (1600 x 1200 pikseli, 15 kl./s) niż modele megapikselowe. W nocy pomagają diody świecące w podczerwieni, które doświetlają teren na 10–15 metrów. Niestety obiekty znajdujące się dalej niż 10 metrów od kamery są już bardzo niewyraźne.