Pentax Optio RZ10

Każdy szanujący się producent aparatów cyfrowych powinien mieć w swoim portfolio model kieszonkowego superzoomu. Ta powstała stosunkowo niedawno cyfrówek cieszy się bardzo dużą popularnością (chociażby w rankingach porównywarek cen). Także Pentax ma taki model w swojej ofercie – to OptioRZ10 – aparat mały, lekki, ale dysponujący dziesięciokrotnym Zoomem. Producent zamontował w nim matrycę o sporej rozdzielczości 14 Mp. Czy wraz z szerokozakresowym szkłem zapewnia dobre odwzorowanie najmniejszych detali? Sprawdziliśmy w teście.

Budowa

Mimo, że aparat jest stosunkowo mały, konstruktorzy znaleźli miejsce na niewielką, ale funkcjonalną rękojeść. Nie zapewnia ona co prawda bardzo pewnego chwytu cyfrówki (jak duże lustrzankowe lub stosowane w megazoomach z optyka 20 czy 30x), ale też nie ma takiej potrzeby. Obiektyw nie jest ani bardzo duży ani ciężki, więc nie powoduje zauważalnego przesunięcia środka ciężkości aparatu. Nietypowa jest dźwigienka służąca do zmiany ogniskowej. Okala ona - jak w wielu cyfrówkach - przycisk spustu migawki, ale nie obsługuje się jej jak zazwyczaj palcem wskakującym. Końcówka dźwigienki wystaje bowiem nie przed korpus, a za karpus, przez co obsługuje się ją kciukiem. Palec wskazujący może zatem zajmować się jedynie wyzwalaniem migawki. To ciekawe i wygodne rozwiązanie.

Na pleckach znajdziesz 3 podstawowe przyciski sterowania (odtwarzanie, menu, kosz), przycisk do aktywacji funkcji wykrywania twarzy i uśmiechu oraz czterokierunkowy „talerzyk” nawigacyjny.

Niestety Pentax Optio RZ10 nie został wyposażony w przycisk kompensacji ekspozycji. Jeśli obraz jest rejestrowany zbyt jasno lub zbyt ciemno, użytkownik musi szukać funkcji kompensacji w menu. Cyfrówka nie dysponuje także przyciskiem pozwalającym na szybka zmianę czułości. Ustawianie poziomu ISO możliwe jest tylko menu aparatu.

Pentax Optio RZ10 jest zasilany akumulatorem litowo-jonowym o pojemności 925 mAh. Kompakt razem z akumulatorem waży tylko 178 gram. Jak na model z zoomem 10x to bardzo mało...

Elektronika

Aparat został wyposażony w sensor o rozdzielczości 4288x3216 (14mln) pikseli. Producent wyposażył aparat w matrycę typu 1/2,3 cala. Zdjęcia oraz filmy zapisywane są na karcie SD (aparat akceptuje także nośniki SDHC o pojemności 2-32GB). Aparat jest gotowy do pracy w 1,8 sekundy.

Optyka

Jak pisałem do korpusu wmontowano obiektyw z 10-krotnym zoomem optycznym. Najkrótsza ogniskowa obiektywu aparatu to ekwiwalent 28 milimetrów. Jest to obiektyw szerokokątny, za pomocą którego możesz obejmować szerokie plany. Światło obiektywu przy najkrótszej ogniskowej wynosi 1:3,2. Obiektyw nie jest zatem ani superjasny ani "ciemny".

Dzięki temu, że konstruktorzy zastosowali mechaniczny stabilizator obrazu (stabilizacja matrycy CCD), możesz fotografować „z ręki” nawet z przy długim czasie ekspozycji.

Kontrola kadru

Optio RZ10 został wyposażony w monitor o przekątnej 2,7 cale i rozdzielczości 230000 pikseli. Ekran, jaki zastosowali konstruktorzy, zapewnia wystarczający komfort zarówno podczas kadrowania, jak i oceny zarejestrowanych zdjęć.

Kontrolowanie kadru możliwe jest tylko na dużym ekranie LCD. Konstruktorzy w tym modelu nie przewidzieli bowiem ani wizjera optycznego, ani elektronicznego.

Funkcjonalność

Aparat jest w dużym stopniu zautomatyzowany. Użytkownik nie może ustawiać ani czasu otwarcia migawki, ani przysłony. Dostępne są typowe funkcje występujące w pełni zautomatyzowanych kompaktach: automatyka ekspozycji („P”), tryb „dla zielonych” oraz programy tematyczne (do ciekawszych należy „Do zdję poruszających się zwierząt”). Aparat też może ozdobić zdjęcia jedną z raczej kiczowatych ramek.

Cyfrówka pozwala na wykonanie ręcznego balansu bieli. Dzięki tej funkcji możesz liczyć na poprawne oddanie barw podczas fotografowania przy sztucznym oświetleniu (w tych warunkach automatyka aparatów zazwyczaj radzi sobie słabo).

Pentax Optio RZ10 pozwala także na nagrywanie filmów w rozdzielczości HD.Podczas filmowania nie można użyć zoomu optycznego.

Wyniki testów jakości obrazu

W teście ostrości obrazu Pentax Optio RZ10 otrzymał 7,2 punktu na 10 możliwych. Nie jest to co prawda świetny rezultat, ale też i nie najgorszy - szczegółowość obrazu do większości zastosowań jest wystarczająca. Gdy weźmiemy pod uwagę sporą rozpiętość zoomu wynik należy docenić.

Zdjęcia nie budzą zastrzeżeń pod względem odwzorowania geometrycznego. W teście oceny stopnia dystorsji (deformacji beczkowatej) aparat otrzymał 10 punktów.

W jednym z najistotniejszych testów - próbie "dynamiki", która określa zdolność aparatu do jednoczesnego odwzorowywania szczegółów w światłach i cieniach - aparat otrzymał 5 punktów na dziesięć. Gdy zarejestrował obraz w światłąch, w „oddalonych” o około 8 EV cieniach nie zobaczył już prawie nic.

W teście poziomu szumów (analizie poddajemy środkową część każdego z 24 pól tablicy GretagMacbeth) aparat otrzymał 2,6 punktu (przy najniższej czułości ISO 80). Przy czułości podwyższonej do ISO 400 ocena spada i wynosi 2,5 punktu. Osiągi to raczej mizerne.

W próbie odwzorowania barw, wykonanej przy minimalnej czułości i ręcznym balansie bieli (RBB), aparat uzyskał 3,5 punktu (w teście tym tablica była oświetlana światłem żarowym o temperaturze barwowej 2700 kelwinów). Gdy tę samą tablicę oświetlaliśmy lampą błyskową ocena wierności odwzorowania barw uległa zmianie - w tej próbie aparat uzyskał 7,1 punktu. Jeśli zależy ci na wierności barw fotografuj zatem z fleszem. Jeśli bardziej na tym by zdjęcia były ładne, nie włączaj go.

Oceny szczegółowości obrazu oraz dynamiki zostały wystawione na podstawie wzrokowej oceny zdjęć testowych. Pozostałe wyniki wystawiliśmy na podstawie danych pochodzących z oprogramowania do analizy wzorca Gretag Macbeth napisanego na potrzeby naszych testów laboratoryjnych (aplikacja EmZet Computing PCWK Macbeth).