Philips 40PFL7605H

Symbolem zmian w telewizorach Philipsa jest nowy pilot, w którym zmniejszono liczbę klawiszy z 46 do 25. Nowej wersji doczekał się system Ambilight, wyprowadzono na zewnątrz obudowy membrany głośników. Ale najbardziej cieszy możliwość przeglądania Internetu. To najnowsze dodatki do bardzo dynamicznego i kontrastowego 40-calowego ekranu z krawędziowym podświetleniem LED od Philipsa.

Oświetlenie ściany za telewizorem zmniejsza kontrast w ciemnym pomieszczeniu i oszczędza oczy. W wypadku Ambilight chodzi o coś innego. Ściana ma być oświetlona takim samym kolorem jak sąsiadujący obraz stwarzając wrażenie posiadania większego telewizora niż jest naprawdę. A obraz nie jest ograniczony krawędziami ekranu. Działanie tego systemu wygląda efektownie, przejścia kolorów są płynne, lecz mieniące się wokół telewizora kolorowe światła wielu widzom mogą po prostu przeszkadzać. Podświetlenie można jednak wyłączyć lub zmniejszyć jego intensywność (dzięki użyciu LED-ów obniżanie jasności odbywa się płynnie), a także wybrać szybkość reakcji. W najwolniejszych trybach kolory ramy nie zmieniają się tak szybko, a podświetlenie obszaru wokół matrycy sprawia, że prezentowana na ekranie czerń wydaje się głębsza.

Obraz

Telewizor wyposażony jest w 40-calową matrycę LCD o rozdzielczości Full HD (1920 x 1080 pikseli), odświeżaną do stu razy na sekundę. Czas reakcji nie ma przekraczać dwóch milisekund, kąty widzenia osiągać 176 stopni w obu płaszczyznach. Maksymalna jasność matrycy ma sięgać 450 cd/m2.

Pixel Precise HD

Nowy model wyposażono w zaawansowane układy obróbki sygnału wideo. W menu przewidziano dla nich osobną zakładkę. Do włączenia jest funkcja Clear LCD 100 Hz, który niweluje smużenie i poprawia stabilność obrazu. Po jej aktywacji czas reakcji matrycy skraca się aż do 2 ms. Ponadto mamy dynamiczny kontrast i podświetlenie, wzmocnienie kolorów, zmniejszenie usterek kompresji MPEG-4, wzmocnienie kolorów, włączenie funkcji Natural Motion która sprawia, że obiekty poruszające się na ekranie zdają się oderwane od tła. Wzmacnia to wprawdzie wrażenie trójwymiarowości obrazu, ale jednocześnie odrealnia przekaz. Trzeba przyznać, że ten arsenał działa bardzo sprawnie, szczególnie w przypadku korzystania z sygnału niskiej jakości – np. analogowej telewizji.

Predefiniowane profile obrazu

W telewizorze jest ich dziewięć, z tego dwa są tylko ramą dla ustawień własnych użytkownika. W testowanym egzemplarzu, niezależnie od profilu, na ogół obraz był zbyt zimny. Jednak tę usterkę dało się wyeliminować. Gorzej z jednakowym współczynnikiem gamma dla trzech kolorów podstawowych. Każdy z nich zmieniał intensywność świecenia trochę po swojemu i to kazało nam zakończyć optymalizację gammy w okolicach dwóch.

Kontrast

Obraz wyróżnia się wyjątkowo solidnym kontrastem (2800:1) i sporą jasnością. Maksymalne udało się nam wydobyć z ekranu dobrze ponad 300 kandeli na metr kwadratowy, która w bardziej subtelnych profilach kinowych spadała do 230. Te wartości dalej mogą być obniżone za pomocą funkcji oszczędzania energii. Między innymi można wykorzystać czujnik jasności otoczenia do obniżenia jasności ekranu telewizora gdy otoczenie staje się ciemniejsze. Charakterystyczną cechą tego ekranu jest niższy od idealnego współczynnik gamma. Z trudem zbliżaliśmy się do dwójki. Jednak to wystarczyło, żeby obraz nie sprawiał wrażenia braku nasycenia w średnim zakresie intensywności.

Równomierność podświetlenia matrycy

Dotąd jednorodność podświetlenia całej powierzchni był słabą stroną ekranów ze źródłem światła umieszczonym przy krawędzi. Ten stan bardzo się zmienił. Philips z tego typu podświetlaniem nie ma żadnych problemów z osiągnięciem 90-procentowej jednorodności. Niedoświetlone są oba górne rogi, ale reszta ekranu świeci bez zarzutu.

Dźwięk

Odsłonięcie membran głośników zdecydowanie poprawiło głębię dźwięku, zwłaszcza kulejących dotąd niskich i średnich tonów.

Funkcjonalność

Pilot

Zmniejszenie do 25 liczby klawiszy sterujących na pilocie stało się możliwe dzięki przeniesieniu sterowania wieloma funkcjami z wyspecjalizowanych przycisków do sterowanego kursorem menu ekranowego oraz zrobienia porządku z rozmaitymi kontekstami. Okazało się np., że do sterowania odtwarzaczem wcale nie są niezbędne osobne przyciski. Taka zmiana odpowiada użytkownikom komputerów, ale może utrudniać korzystanie z telewizora osobom nie przyzwyczajonym do tego sposobu nawigacji. Pilot pozbawiony większości przycisków jest oczywiście łatwiejszy w obsłudze. Odpada też sens jego podświetlenia. Palce trafiają tam gdzie należy z drobnym wyjątkiem. Wewnętrzne i zewnętrzne koło zbyt mało różnią się od siebie. Stąd np. zamiast przesunąć kursor w dół łatwo o wyjście na poprzedni poziom.

Net TV

Połączenie z Internetem odbywa się za pośrednictwem aplikacji Net TV. To dziwny związek. Chociaż teoretycznie mamy przeglądarkę otwartą na wszystkie strony WWW to jednak nie można pobierać plików ani wtyczek. Jednak aplikacja pamięta historię, obsługuje ciasteczka i płatne wypożyczalnie filmów. Media sprowadzone tym kanałem są zapisywane na specjalnie sformatowanej karcie SD.

Multimedia

Poza gniazdem USB, kartą SD oraz Ethernetem multimedia mogą być pobierane z urządzeń obsługujących DLNA. Telewizor obsługuje sporo rodzajów plików video (.mkv, avchd, DivX), audio (WMA, MP3, AAC i LPCM), a ze zdjęć jedynie JPG.


Nie przegap

Zapisz się na newsletter i nie przegap najnowszych artykułów, testów, porad i rankingów: