Raidsonic IB-NAS4220-B

Dużą wydajność można mieć także tańszym kosztem. NAS4220 jest przykładem obudowy nie odstającej transferem od najlepszych. Ustępuje im jedynie możliwościami oprogramowania oferując połączenia do serwerów multimedialnych zamiast wielu funkcji administracyjnych. Do nielicznych wyjątków należy prowadzenie logów.

Raidsonic należy do niewielu obudów wyposażonych w swój własny serwer DHCP, aktywny w stanie ustawień fabrycznych i po resecie. Jeśli w sieci nie ma drugiego, sam przejmuje rolę przydzielającego adresy. Nie ma więc konieczności korzystania z mechanizmu AutoIP. Instalację rozpoczęliśmy od właśnie takiej sieci bez serwera DHCP licząc na obecność tej funkcji w urządzeniu. Nie wszystko ruszyło od razu, dopiero po kilkukrotnym resecie laptop otrzymał od obudowy numer IP i połączenie zostało nawiązane. To samo można zrobić instalatorem z krążka, który jednak znajduje obudowę jedynie w tej samej podsieci. Nie ma z tego wielkiej straty, gdyż ustawia jedynie czas i adres IP. Prawdziwe regulowanie pracy odbywa się przez konsolę WWW. NAS obsługuje trzy systemy plików: ext2 i 3 oraz FAT32. Prowadzi logi samby, ftp, serwera dhcp systemowy oraz administratora. Wizard instalacyjny jest zbyt skromny. Instaluje np. chińską wersję znaków na nazwy plików i katalogów.

Obudowa jest napędzana procesorem Storlink 3516, w którym integruje się wszystko oprócz pamięci. Dzięki temu „płyta główna” NAS-a może być mikroskopijnej wielkości. Pomaga w tym zasilacz, dostarczając obu potrzebnych napięć, 12 i 5V. W testach Storlink spisał się świetnie. Transfery 136Mb/s na jednym dysku i 186 z RAID-u to jedne z najlepszych wyników. Także prolog i epilog transferu pojedynczego pliku należały do najkrótszych.