Sony KD-65AF8

Telewizor 65 cali działający pod kontrolą systemu Android TV. Oprogramowanie wydaje się nieco okrojone względem tego, które jest dostępne w telewizorze Philips OLED 873. Wygląda na to, że zabieg zapewnił poprawę płynności pracy oprogramowania. Oczywiście, skromniejszy system wciąż zawiera dostęp do aplikacji ze Sklepu Play oraz 16 GB przestrzeni dyskowej do ich instalacji. Podobnie jak w przypadku Philipsa, Sony KD-65AF8 dysponuje wbudowanym Chromecastem, jednakże względem konkurenta dysponuje również funkcją Miracast do komunikacji z komputerami.

Na korzyść konstrukcji Sony KD-65AF8 przemawia także sprawniejsze wykrywanie parametrów konsoli. System jest obsługiwany za pomocą jednego pilota o klasycznej konstrukcji.

Panel telewizora oferuje pełen zestaw podstawowych złączy. Do dyspozycji użytkownika oddano 4 gniazda HDMI, 3 wtyki USB, wyjście optyczne, wejście Ethernet, a także zestaw gniazd minijack. Można odnieść wrażenie, że producent przyłożył dużą wagę do oferowanej jakości dźwięku. Konstrukcja zapewnia wsparcie dla technologii Dolby Digital Plus oraz Dolby Pulse. Zainstalowane siłowniki Acoustic Surface stwarzają wrażenie, że dźwięk jest emitowany wprost z ekranu.

Niestety, zastosowana matryca należy do najsłabszych w teście. Wprawdzie odwzorowanie barw prezentuje się bardzo dobrze nawet bez kalibracji, ale równomierność podświetlenia pozostawia sporo do życzenia. Konstrukcja matrycy OLED sprawia, że różnice będą trudne do wypatrzenia gołym okiem, ale odchylenia w rozkładzie jasności sięgające 18% mogą generować pewne przekłamania obrazu. Również pokrycie palety barw pozostawia nieco do życzenia. Zaskoczeniem może być także dość niska jasność. Kolorymetr odnotował 151,2 cd/m2.

Oczywiście, jak przystało na matrycę OLED, kontrast pozostaje wzorowy. Do dyspozycji użytkownika oddano tylko podstawowe wersje systemów HDR - HDR10 i HLG.

Warto wspomnieć o nietypowej konstrukcji telewizora Sony KD-65AF8. Obudowa, jak na tę klasę, ma niewielkie rozmiary, a podstawa minimalizuje przestrzeń między ekranem a podłożem, sprawiając, że telewizor niemal przylega do stolika telewizyjnego. Rozwiązanie wygląda niezwykle interesująco, ale w niektórych wypadkach może okazać się niewygodne. Użytkownik ma mniej przestrzeni na odłożenie pilota albo postawienie konsoli.