Sony KDL-32CX525

Budowa

Sony KDL-32CX525 jest najtańszym telewizorem z dostępem do Internetu. Wyposażony jest w ekran ciekłokrystaliczny o przekątnej 32 cali i proporcjach 16:9. Rozdzielczość jest zgodna z FullHD, czyli 1920x1080 pikseli. Podświetlenie dla ekranu z ciekłych kryształów zapewniają rury jarzeniowe umieszczone za ekranem. Matryca jest stosunkowo wolna, co prawda producent tradycyjnie nie podaje w specyfikacji czasu reakcji, ale do oświeżania 50-hercowego nie jest potrzebna rekordowa prędkość. Poza tym wyposażenie odbiornika jest imponujące. Mamy tuner analogowy i komplet cyfrowych: DVB-T (naziemny), DVB-C (kablówka) i satelitarny DVB-S.

Możliwości

Telewizor ma cztery gniazda HDMI, dwa USB, wejście VGA do komputera, Euroscart, Komponent i trzy gniazdka audio. Mamy też gniazdko CI do obsługi płatnego rozpowszechniania. Z pamięci podłączonej do USB albo innych urządzeń zgodnych z DLNA można odtwarzać filmy w standardzie AVCHD i DivX, dźwięki w MP3 i LPCM oraz grafikę w JPEG. Tradycyjnie telewizory Sony nie obsługują żadnych napisów. Za pośrednictwem Internetu można skorzystać z ponad 20 portali (m. in. ipla, Eurosport, YouTube). Po podłączeniu kamery i mikrofonu dostępny jest także Skype. Wprowadzanie danych odbywa się za pomocą wirtualnej klawiatury przypominającą telefoniczną.

Wydajność

Producent przygotował sporo profili, wybieranych trzyetapowo. W pierwszym mamy tylko trzy (Własny, Standardowy, Żywy) w następnej kolejności wybrać można jedną z czterech temperatur barwowych (dwa ciepłe, neutralny i zimny) i wreszcie rodzaj sceny. Poza ogólnym wyborem temperatury jest także możliwość regulacji balansu bieli za pomocą dwupunktowej korekcji z osobna dla trzech kolorów (RGB) . W pierwszym reguluje się wzmocnienie (dotyczy jaśniejszych intensywności) drugim przesunięcie (ważne w ciemniejszych fragmentach).

32 calowy ekran LCD z matrycowym podświetleniem jarzeniowym spisywał się nieźle. Gorzej pracuje przy szybkich scenach, lepiej podczas wyświetlania wolniej zmieniających się, wysmakowanych kolorów. Dotyczy to zarówno filmów z Blu-raya, jak i przeskalowanego do 1080p plików z płyt DVD. Odbiornik dobrze radził sobie z obrazem telewizyjnym jeśli tylko nie zmieniał się zbyt szybko. Na przykład na meczach piłki nożnej dawało się zauważyć rozmycie fragmentów kadru. Wśród predefiniowanych ustawień fabrycznych najlepszej oceny uzyskał profil Własny w połączeniu z profilem kolorów Ciepły 2. Nawet bez korzystania z dwupunktowej korekcji osiągnęliśmy dobre zbalansowanie dla intensywności jaśniejszych od 20%. Kontrast wypadł przeciętnie, nieźle równomierność podświetlenia, co ekranie z systemem matrycowym nie jest niczym szczególnym.

Wyniki testów

Wnioski

Matryca jest stosunkowo wolna, co prawda producent tradycyjnie nie podaje w specyfikacji czasu reakcji, ale do oświeżania 50-hercowego nie jest potrzebna rekordowa prędkość. Poza tym wyposażenie odbiornika jest imponujące. Mamy tuner analogowy i komplet cyfrowych: DVB-T (naziemny), DVB-C (kablówka) i satelitarny DVB-S.

Telewizor ma cztery gniazda HDMI, dwa USB, wejście VGA do komputera, Euroscart, Komponent i trzy gniazdka audio. Mamy też gniazdko CI do obsługi płatnego rozpowszechniania. Z pamięci podłączonej do USB albo innych urządzeń zgodnych z DLNA można odtwarzać filmy w standardzie AVCHD i DivX, dźwięki w MP3 i LPCM oraz grafikę w JPEG. Tradycyjnie telewizory Sony nie obsługują żadnych napisów. Za pośrednictwem Internetu można skorzystać z ponad 20 portali (m. in. ipla, Eurosport, YouTube). Po podłączeniu kamery i mikrofonu dostępny jest także Skype. Wprowadzanie danych odbywa się za pomocą wirtualnej klawiatury przypominającą telefoniczną.

Producent przygotował sporo profili, wybieranych trzyetapowo. W pierwszym mamy tylko trzy (Własny, Standardowy, Żywy) w następnej kolejności wybrać można jedną z czterech temperatur barwowych (dwa ciepłe, neutralny i zimny) i wreszcie rodzaj sceny. Poza ogólnym wyborem temperatury jest także możliwość regulacji balansu bieli za pomocą dwupunktowej korekcji z osobna dla trzech kolorów (RGB) . W pierwszym reguluje się wzmocnienie (dotyczy jaśniejszych intensywności) drugim przesunięcie (ważne w ciemniejszych fragmentach).

32 calowy ekran LCD z matrycowym podświetleniem jarzeniowym spisywał się nieźle. Gorzej pracuje przy szybkich scenach, lepiej podczas wyświetlania wolniej zmieniających się, wysmakowanych kolorów. Dotyczy to zarówno filmów z Blu-raya, jak i przeskalowanego do 1080p plików z płyt DVD. Odbiornik dobrze radził sobie z obrazem telewizyjnym jeśli tylko nie zmieniał się zbyt szybko. Na przykład na meczach piłki nożnej dawało się zauważyć rozmycie fragmentów kadru. Wśród predefiniowanych ustawień fabrycznych najlepszej oceny uzyskał profil Własny w połączeniu z profilem kolorów Ciepły 2. Nawet bez korzystania z dwupunktowej korekcji osiągnęliśmy dobre zbalansowanie dla intensywności jaśniejszych od 20%. Kontrast wypadł przeciętnie, nieźle równomierność podświetlenia, co ekranie z systemem matrycowym nie jest niczym szczególnym.