Western Digital MyBook World Edition II 2TB

Western Digital jest znany przede wszystkim z produkcji dysków twardych ale wytwarza także rozmaitego rodzaju obudowy do swoich najważniejszych produktów. Oprócz testowanej wcześniej wersji z interfejsem USB jest także typowa obudowa sieciowa, z megabitowym gniazdkiem sieciowym. Wewnątrz są dwa dyski twarde z zielonej serii WD o pojemności jednego terabajta każdy. Dostępna jest także wersja dwukrotnie pojemniejsza. W odróżnieniu od wcześniejszych modeli, w urządzeniu drugiej generacji obudowę można łatwo otwierać i w razie awarii wymieniać napędy. Niestety tylko na zimno. Dyski można skonfigurować na wszelkie dwudyskowe kombinacje: mamy więc dwa klasyczne RAID-y: 0 (stripe) i 1 (mirror) oraz JBOD.

Obudowa ma bardzo mocno rozbudowaną stronę multimedialną. Wbudowany wyspecjalizowany serwer multimediów umożliwia przesyłanie strumieniowe muzyki, zdjęć i filmów nie tylko do komputerów, ale także urządzeń multimedialnych z certyfikatem DLNA. Należą do nich konsole Playstation 3, Xbox 360, cyfrowe ramki i niektóre telewizory. Te urządzenia mogą korzystać z jednej, scentralizowanej bazy multimediów umieszczonej na dyskach MyBooka. Podobnie do innych NAS-ów także i MyBook po odpowiedniej konfiguracji rutera może być widziany z Internetu, ale producent oprócz tego sposobu proponuje dostęp za pomocą opracowanej przez siebie własnej technologii zdalnego dostępu MioNet.

Do swoich obudów Western Digital chętnie wykorzystuje komputery jednoukładowe firmy Oxford Instruments. W modelach pierwszej generacji był nim OXE800SE, w drugiej, jego udoskonalona wersja OXE810DSE, współpracująca już z pamięcią DDR2. Modernizacja przyniosła znakomite efekty. Nowa książka ma kilkukrotnie szybsze transfery od starej. Szczególnie imponuje tempo odczytu. 276 megabitów na sekundę jest jednym z lepszych wyników wśród domowych NAS-ów. Niestety gorzej wypada otwieranie i zamykanie plików. W tej konkurencji MyBook należy do ślamazarniejszych modeli.

Wbrew teorii połączenie obu dysków do konfiguracji RAID 0 praktycznie nie przyspiesza transferów. Ta opcja jest właściwie nieprzydatna. Większa korzyść może być z konfiguracji lustrzanej, w której na obu dyskach zapisuje się to samo. Na jej zalety wskazuje sam producent w materiałach reklamowych.